is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskóli Íslands > Hugvísindasvið > B.A. verkefni - Hugvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/10042

Titill: 
  • Titill er á frönsku Colette et sa venue à l’écriture. Le phallocentrisme, les oppositions binaires et l’écriture féminine dans le cycle des Claudine
Námsstig: 
  • Bakkalár
Útdráttur: 
  • Í þessari ritgerð er Claudine serían tekin til umfjöllunar – en hún samanstendur af fjórum skáldsögum eftir frönsku skáldkonuna Colette (1873-1954) sem hún skrifaði í félagi við fyrsta eiginmann sinn, Willy. Ásamt þeirri fimmtu, La retraite sentimentale, sem Colette skrifaði ein eftir skilnað sinn við Willy, mynda skáldsögurnar heild sem líta má á sem eins konar þroskasögu aðalpersónunnar Claudine. Henni er fylgt í gegnum skólagöngu, kynnum hennar og sambandi við eiginmann hennar er lýst sem og lesbískum ástarsamböndum. Claudine serían er greind og borin saman við La retraite sentimentale, með hliðsjón af kenningum Hélène Cixous um stöðu konunnar gagnvart karlinum, með það fyrir ljósi að skoða mögulegan mun á persónum og efnistökum í textum skrifuðum undir áhrifum frá Willy og þeim sem Colette skrifar ein.
    Þegar Colette skrifaði undir áhrifum eiginmanns síns voru skrif hennar innan fallósentrískar hefðar. Fallósentrískt stigveldi hvílir á andstæðupörum sem ávallt er hægt að rekja til parsins karl/kona. Þetta eru til að mynda virkni/óvirkni, menning/náttúra, höfuð/tilfinningar: andstæðurnar eru ávallt karlinum í hag á meðan konan er undirokuð og óvirk. Í Claudine seríunni gegnir parið karl/kona stóru hluverki og andstæðupörin sem tilheyra því eru áberandi. Colette tekst á við þessa hefð í skáldsögunni La retraite sentimentale og gerir tilraun til þess að brjótast undan oki karllægninnar með því að setja fram þrár og hvatir konu sem slítur sig frá fyrirfram skilgreindu hlutverki þess kyns sem hún tilheyrir.
    Í ritgerðinni verður jafnfram litið til þeirra breytinga sem verða á persónunni Claudine í La retraite sentimentale miðað við Claudine seríuna til að sýna fram á tilfinningalega frelsun Claudine undan karllægu valdi, og að lokum verður fjallað um kvenlæg skrif (écriture féminine) og birtingarmyndir þeirra í sama verki.

  • Útdráttur er á frönsku

    Résumé
    Le présent mémoire se propose d’étudier la série des Claudine – quatre romans de l’auteure française Colette (1873-1954) qu’elle écrivait en collaboration avec son premier mari, Willy. Les romans forment un cycle avec le cinquième, La retraite sentimentale, que Colette écrivait seule après sa séparation d’avec Willy. Le cycle forme un roman d’apprentissage qui raconte la formation de Claudine, le personnage principal de la série ; ses aventures à l’école, sa rencontre avec son futur mari et sa vie avec lui ainsi que ses relations érotiques avec des femmes. Notre étude vise à comparer la série des Claudine à La retraite sentimentale, en nous appuyant sur les théories d’Hélène Cixous sur le statut de la femme par rapport à l’homme, afin de montrer la différence entre les personnages et les sujets dans les textes écrits sous l’influence de Willy et ceux que Colette écrit une fois séparée de lui.
    Colette écrivait à l’intérieur d’une tradition phallocentrique sous l’influence de son mari. L’hiérarchie phallocentrique repose sur des oppositions binaires que l’on peut toujours lier au couple homme/femme. Parmi elles, on trouve des couples comme activité/passivité, culture/nature, tête/émotions : les oppositions valorisent toujours l’homme tandis que la femme est soumise à la passivité. Dans la série des Claudine, l’accent est mis sur le couple homme/femme et les oppositions binaires qui s’y apparentent sont récurrentes. Par contre La retraite sentimentale semble remettre en question ce système de valeurs en brouillant les oppositions. La femme y refuse de se laisser définir par l’homme et affirme sa liberté tant intellectuelle que sexuelle.
    Nous étudions le changement qui s’opère sur le personnage de Claudine dans La retraite sentimentale par rapport à la série des Claudine en montrant qu’il est possible de considérer ce dernier roman de la série comme faisant preuve de la libération sentimentale de Claudine du pouvoir masculin tout en nous demandant si nous y identifions les traits d’une « écriture féminine ».

Samþykkt: 
  • 13.9.2011
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/10042


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Hjördís Alda - Lokaritgerð í frönsku september 2011.pdf518.2 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna