Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/16258
Tilgangur: Tilgangur rannsóknarinnar var að athuga að hve miklu leyti styrkur í kjarnavöðvum líkamans mælt með plankaæfingu hefði áhrif á lóðréttar mjaðmahreyfingar í flugsundi. Eins var athugað hvort hæð þátttakenda hefði áhrif á styrk í kjarnavöðvum og lóðréttar mjaðmahreyfingar í flugsundi.
Efni og aðferðir: 15 drengir voru þátttakendur í rannsókninni. Þeir syntu flugsundsspretti með hvítt teip á mjaðmalið og merktir með bláum tússpenna á læri. BrainyDeal lagnamyndavél var notuð við upptöku og Kinovea myndvinnsluforrit við myndbandaúrvinnslu. Þátttakendur framkvæmdu hefðbundinn planka og bakplanka þar sem einn bekkur studdi undir herðar og annar undir hæla. Í báðum æfingunum voru þátttakendur með 2,5 kg þyngd á mjöðm. Einnig voru þeir hæðarmældir og spurðir út í bakgrunn sinn í íþróttinni. Við tölfræðiúrvinnslu var notast við tölfræðiforritið SPSS.
Niðurstöður: Marktæk fylgni mældist -0,751 milli fjölda sekúndna í hefðbundnum planka og mun á hæsta og lægsta punkt í mjöðm í flugsundi. Ekki mældist marktæk fylgni milli hæðar þátttakenda og getu í hefðbundnum planka. Jákvæð marktæk fylgni mældist milli hæðar þátttakenda og getu í bakplanka. Ekki mældist marktæk fylgni milli hæðar og lóðréttra mjaðmahreyfinga.
Ályktanir: Samkvæmt niðurstöðum rannsóknarinnar hefur styrkur í kjarnavöðvum mælt með plankaæfingu áhrif á lóðréttar mjaðmahreyfingar í flugsundi.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Lokaverkefni Holmsteinn.pdf | 643.04 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |