is Íslenska en English

Lokaverkefni

Háskóli Íslands > Þverfræðilegt nám > Lýðheilsuvísindi >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/18641

Titill: 
  • Titill er á ensku The effects of behavioural obesity treatment in Iceland with or without surgical intervention on weight loss, body composition, physical work capacity and physical activity: A 4-year follow-up
  • Áhrif atferlismeðferðar við offitu með eða án magahjáveituaðgerðar á þyngd, líkamssamsetningu, líkamlega afkastagetu og hreyfivenjur: 4 ára eftirfylgd
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    Background Obesity is one of world’s largest health problems. Since 2001, the Reykjalundur Rehabilitation Centre in Iceland has utilized multidisciplinary obesity treatment involving a behavioural approach for severely obese patients (BMI ≥ 35 kg/m²) with possible pairing with Laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass (LRYGB).
    Aims The main aim of this 4-year follow-up study is to investigate the outcome of severely obese patients after undergoing behavioural obesity treatment at Reykjalundur as well as to identify any interaction between surgical treatment status (LRYGB or not) and the success of the behavioural obesity treatment.
    Methods In this observational longitudinal study, subjects’ bodyweight, body mass index (BMI), waist circumference, body composition, maximal physical work capacity on an ergometer cycle, and regular physical activity were recorded at the beginning of treatment (in years 2006-2008) and at a 4-year follow-up appointment. Patients non-randomly (by their own choice) received behavioural treatment alone (treatment group) or behavioural treatment plus gastric bypass surgery (treatment with surgery group).
    Results Ninety of 120 (75%) eligible candidates participated, including 9 men and 81 women with a mean age of 40.3 years. Forty-seven patients (52%) underwent gastric bypass surgery. Both groups had significant (p<0.05) reductions in bodyweight, BMI, waist circumference, fat mass (FM), and fat percentage at 4-year follow-up. Both groups also increased their levels of physical activity. However the treatment with surgery group subjects had better results in most outcomes than non-surgically treated subjects. Maximal physical work capacity per weight (W/kg) increased in the treatment with surgery group (p<0.05) but remained unchanged in the treatment group.
    Conclusion Behavioural obesity treatment was shown to be an effective therapeutic technique for severely obese patients, as patients showed significant improvements in BMI, waist circumference, body composition, and physical activity levels regardless of surgical treatment status. The treatment with surgery group showed significantly more improvements on most outcomes. It is important to investigate if greater improvements can be achieved among those who seek behavioural obesity treatment but do not wish to have gastric bypass surgery.
    Keywords: Obesity, maximal physical work capacity, body composition, gastric bypass surgery, weight loss, exercise.

  • Bakgrunnur: Offita er ein helsta heilbrigðisvá samtímans. Á Reykjalundi hefur verið boðið upp á þverfaglega atferlismeðferð fyrir alvarlega offeita einstaklinga (BMI ≥ 35 kg/m²) frá árinu 2001 sem ýmist fara í magahjáveituaðgerð eða ekki.
    Markmið: Meginmarkmið þessarar rannsóknar er að kanna árangur fólks í offitumeðferðinni á Reykjalundi 4 árum eftir upphaf meðferðar. Einnig bera saman árangur þeirra sem jafnframt fara í magahjáveituaðgerð og þeirra sem ekki fara í slíka aðgerð.
    Aðferð: Rannsóknin er langsniðsrannsókn. Mælingar voru framkvæmdar í upphafi meðferðar á göngudeild og 4 árum eftir upphaf meðferðar. Þátttakendum var skipt í tvo hópa, aðgerðarhóp og þá sem ekki fóru í magahjáveituaðgerð. Gerðar voru mælingar á holdarfari (BMI), mittismáli, líkamssamsetningu með rafleiðnimælingu og gerð mæling á líkamlegri afkastagetu með hámarksþolprófi á þrekhjóli. Einnig voru þátttakendur spurðir út í hreyfivenjur.
    Niðurstöður: Alls tóku 90 af 120 þátt eða 75%. Þar af voru 9 karlar og 81 kona. Meðalaldur var 40,3 ár. Það fóru 47 í magahjáveituaðgerð (52%). Niðurstöður í heild sýna marktækan árangur beggja rannsóknarhópa hvað varðar þyngd, líkamsþyngdarstuðul, mittismál, fituhlutfall og fitumassa (p<0,05). Aðgerðarhópur náði marktækt betri árangri en þeir sem ekki fóru í magahjáveituaðgerð á öllum fyrrgreindum þáttum. Aðgerðarhópur jók einnig þrektölu (W/kg) sína marktækt (p<0,05) meðan sá hópur sem ekki fór í aðgerð stóð í stað. Hjá báðum rannsóknarhópum jókst reglubundin hreyfing.
    Ályktun: Þverfagleg atferlismeðferð við offitu á Reykjalundi leiðir til marktæks þyngdartaps, minna mittismáls, hagstæðari líkamssamsetningar og aukinnar reglubundinnar hreyfingar bæði hjá þeim sem fara í magahjáveituaðgerð og þeim sem ekki fara í þá aðgerð. Aðgerðarhópurinn nær marktækt betri árangri í flestum þáttum rannsóknarinnar. Mikilvægt er að huga að hvort og þá hvernig hægt er að bæta árangur þeirra sem ekki fara í magahjáveituaðgerð.

Samþykkt: 
  • 4.6.2014
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/18641


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
ms Guðlaugur Birgisson 1.pdf1.31 MBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna

Athugsemd: Verður opnað á aðgang þegar grein hefur verið birt í erlendu fagtímariti