is Íslenska en English

Grein

Landbúnaðarháskóli Íslands > Rafræn tímarit > Búvísindi = Icelandic agricultural sciences >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/19914

Titill: 
  • Titill er á ensku Genetic potential of Icelandic Dairy Cattle
  • Mögulegar erfðaframfarir hjá íslenskum mjólkurkúm
Efnisorð: 
Útgáfa: 
  • 2011
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    The aim of the study was to measure the genetic progress in the Icelandic dairy cattle population since the current breeding program started in 1974. The goal was also to estimate the maximum genetic progress to be expected in the future. The data used were the results of the genetic evaluation from July 2010 which included 356,000 animals and all traits. The results showed that the annual genetic progress in dairy traits has been accelerating in recent decades and is now 10% of genetic SD (¬G) per year for protein production. This is considerably less than the annual pro-gress of 16% of ¬G calculated from the component pathways showing what is theoretically possible with the current Artificial Insemination breeding scheme. The most likely explanations for less progress are extensive use of natural service bulls, that are clearly inferior to the AI stock, and the fact that the breeding goal today includes many traits besides milk production. Hence there is considerable genetic progress in all the traits involved.

  • Markmið rannsóknarinnar var að meta erfðaframfarir í íslenska kúastofninum síðustu áratugi eða frá þeim tíma er núverandi kynbótaskipulagi var komið á laggirnar árið 1974. Einnig að leggja mat á mögulegar hámarkserfðaframfarir í stofninum. Til grundvallar lágu niðurstöður útreikninga á kynbótamati allra gripa og eiginleika sumarið 2010, samtals 356 þúsund einstaklingar. Niðurstöður sýndu að hraði árlegra erfðaframfara í mjólkureiginleikum hefur farið vaxandi síðustu áratugi og er nú 10% af erfðafráviki (¬G) á ári fyrir magn próteins. Þetta er nokkru minna en þær framfarir sem vænta mætti ef möguleikar núverandi kynbótaskipulags væru nýttir til hins ýtrasta en þá væru árlegar erfðaframfarir um 16% af ¬G. Líklegustu skýringarnar fyrir minni framförum eru tiltölulega mikil notkun á heimanautum sem greinilega eru af minni gæðum en sæðinganautin og að nú er tekið tillit til margra annarra þátta en mjólkurframleiðslu í ræktunarstarfinu. Enda kemur í ljós að erfðaframfarir eru greinilegar í öllum eiginleikum.

Birtist í: 
  • Icelandic agricultural sciences 24, 55-64
ISSN: 
  • 1670-567x
Samþykkt: 
  • 14.10.2014
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/19914


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Agust Sigurdsson et al 2011 IAS.pdf623.5 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna