Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/2809
Lögð er fram tilgáta um að stjórnmálaflokkar með fulltrúa á Alþingi leitist eftir að fjölga
fulltrúum sínum á þingi þegar úthlutunarreglum í lögum um kosningar til Alþingis er breytt.
Þrjú tilvik eru skoðuð þar sem lögum um kosningar til Alþingis (og stjórnarskrá) er breytt,
árin 1959, 1984-1987 og 1999-2000.
Skoðaðar eru kosningar sem áttu sér stað áður en breytingar voru gerðar á
kosningafyrirkomulaginu, þ.e. Alþingiskosningar árin 1956, 1983 og 1999 og úrslit þeirra
endurreiknuð miðað við níu ólíkar úthlutunarleiðir. Þessar leiðir byggja á þremur
reiknireglum sem eru D‘Hondt, Sainte-Laguë og reglu stærstu leifa, og þremur útgáfum af
kjördæmum, 6-8 kjördæmi þar sem hluti þingmanna er kjördæmakjörinn en aðrir valdir í
uppbótarþingsæti, 6-8 kjördæmi þar sem fjöldi þingmanna í hverju þeirra er í réttu hlutfalli
við fjölda atkvæðisbærra í hverju kjördæmi og útgáfa þar sem landið er eitt kjördæmi.
Ekki fást skýrar niðurstöður sem styðja tilgátuna, en reifaðar eru nokkrar breytur sem geta
haft áhrif á afstöðu stjórnmálaflokka til úthlutunarreglna.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
pd_fixed.pdf | 743.89 kB | Opinn | Heildartexti og viðaukar | Skoða/Opna |