Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/2930
Alþjóðlegu reikningsskilastaðlarnir, á frummálinu nefndir International Financial Reporting
Standards – IFRS, hafa haft miklar breytingar í för með sér fyrir reikningsskil fyrirtækja. Staðlar
þessir eru yfirgripsmiklir og þykja flóknir á köflum en þykja þó nauðsynlegir þegar kemur að því
að hafa reikningsskil fyrirtækja samanburðarhæf. Með síaukinni alþjóðavæðingu í viðskiptum er
mikilvægt að til staðar sé eitt safn viðurkenndra og alþjóðlega samræmdra staðla. Í ritgerð
þessari er fjallað um þrjá staðla IFRS og eiga þeir það sameiginlegt að tengjast allir viðskiptavild
á einn eða annan hátt. Einn þeirra fjallar um óefnislegar eignir almennt og nefnist IAS – 38
Óefnislegar eignir, annar um virðisrýrnun eigna og nefnist sá IAS 36 – Virðisrýrnun eigna og sá
þriðji um sameiningar fyrirtækja og ber hann nafnið IFRS 3 – Sameiningar fyrirtækja. Leitast er
við að varpa ljósi á þær breytingar sem hafa orðið á meðhöndlun viðskiptavildar í
reikningsskilum íslenskra fyrirtækja eftir innleiðingu IFRS ásamt því að velta upp þeirri
spurningu sem hefur verið á vörum landsmanna undanfarið en sú spurning varðar hækkandi
viðskiptavild. Hvaða helstu ástæður eru fyrir hækkun á viðskiptavild í ársreikningum íslenskra
fyrirtækja á undanförnum árum?
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BSrigerd_SigurborgV_vor2009_fixed.pdf | 359.95 kB | Opinn | Skoða/Opna |