Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/4520
Krafan um eflingu lýðræðis hefur verið hávær í samfélaginu undanfarin ár. Ríkisstjórnin
hefur brugðist við þeirri kröfu með því að leggja fyrir Alþingi stjórnarfrumvarp til laga
um breytingar á kosningalögum í átt til meira persónukjörs. Yfirlýst markmið
frumvarpsins er að efla lýðræði með valddreifingu og auka traust á Alþingi.
Þar sem hugmyndir almennings um lýðræði eru um margt ólíkar eru tengsl lýðræðis og
persónukjörs skoðuð í víðu samhengi. Tengslin eru rædd út frá mögulegum afleiðingum
persónukjörs og nokkrum helstu kenningaskólum um lýðræði þ.e. kenningum
kjarnræðissinna, margræðissinna og kenningum um þátttökulýðræði. Í persónukjöri
skiptir persónuleg fylgi frambjóðenda máli. Nái frumvarpið fram að ganga færist valdið
til að raða á framboðslista til kjósenda og því dregur úr flokksræði og þar með líklega
flokksaga. Auk þess gerir persónukjör illmögulegt að beita kynjakvóta.
Helstu niðurstöður eru þær að persónukjör muni ekki svara lýðræðiskröfum
kjarnræðissinna. Það verður einnig að teljast ólíklegt að það svari kröfum þeirra sem
aðhyllast þátttökulýðræði. Það væri helst að margræðissinnar teldu lýðræði eflast vegna
þess að persónukjör dreifir valdi meira. Á móti kemur að auknar líkur á of miklu
áhrifavaldi fjársterkra hagsmunaaðila og áhrifamikilla samtaka aukast með áherslu á
persónulegt fylgi og slíkt gæti unnið á móti valddreifingu. Auk þess eru leiddar að því
líkur að persónukjör geti fremur dregið úr en aukið traust á Alþingi og kjörnum
fulltrúum. Persónukjör gæti einnig veikt stjórnmálaflokka það mikið að þeim reynist
erfitt að sinna lýðræðislegu hlutverki sínu.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
kristin_anna_pdf.pdf | 478.36 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |