Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/4590
Í þessari ritgerð er leitast við að skoða sögu 4ra þjóðríkja í sunnanverðri Afríku; Botswana,
Namibíu, Suður – Afríku og Zimbabwe. Skoðun þessa byggi ég á völdum þáttum til samanburðar
milli þessara ríkja. Í því skyni rýni ég m.a.a. í stöðu lýðræðis í löndunum, hvernig og hvort að
aðskilnaðarstefna hafi verið við lýði þar að einhverju marki og hver séu áhrif hennar og ennfremur
hvernig efnahagsleg uppbygging þessara ríkja hafi gengið. Að auki koða ég hver hafi verið áhrif
bresku nýlendustefnunnar, þ.e.a.s. áhrif einstakra ákvarðana breskra stjórnvalda í þeim málaflokki
hafi verið á þessi ríki. Þegar fjallað er um Afríku á tímum nýlendustefnunnar er ekki hægt að komast
hjá því að ræða hvaða áhrif Cecil John Rhodes hafði á mótun þessa heimshluta. Stöðu þessara landa
í dag ber ég saman við kenningar og stefnu hans og hvort þau stæðu betur í dag sem eitt, sameinað
ríki. Engar afdráttarlausar niðurstöður er hægt að draga fram um það hvort þessi ríki væru betur sett
sameinuð. Hins vegar má álykta af umfjöllun þessari að tvennt skipti ríkin mestu um alla
efnahagslega velferð; annars vegar stöðugleiki í stjórnarfari, sérstaklega varðandi þróun mál
innanlands og hins vegar að þau nái að halda í þann auð sinn sem fólgin er í hvítum íbúum landanna
og tryggi því áframhaldandi búsetu sem flestra þeirra í ríkjunum. Þessi minnihlutahópur, í krafi hás
menntunarstigs og og tæknikunnáttu sinnar, er í dag einn burðarása efnhagslegrar framtíðar ríkjanna
sem er um leið grundvöllur tilveru þeirra sem sjálfstæðra ríkja.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
fannar_hjalmarsson_fixed.pdf | 909.18 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |