Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/6626
Evrópusambandið er tiltölulega ungt fyrirbæri, það var stofnað eftir eyðileggingu síðari heimstyrjaldarinnar til að endurbyggja Vestur – Evrópu. Markmiðið var að koma á varanlegum friði í Evrópu eftir stríð og óstöðugleika til margra ára. Evrópusambandið eins og við þekkjum það var formlega stofnað 1 nóvember 1993 með svokölluðum Maastricht – sáttmála. Forveri sambandins var Evrópubandalagið sem var stofnað árið 1967 með samruna þriggja vesturevrópskra stofnana þær voru Efnahagsbandalag Evrópu, Kola – og stálbandalag
Evrópu og Kjarnorkubandalag Evrópu. Sambandið er um margt einstakt þegar kemur að alþjóðastofnunum.
Í dag eru ríki innan Evrópusambandins orðin 27 talsins og fleiri sem bíða eftir inngöngu. Við fall Sóvetríkjanna sóttu mörg fyrrum ríki þeirra um aðilda að Evrópusambandinu til að festa í
sess fullveldi sitt.
Samskipti Íslands og Evrópusambandins hófust árið 1994 með aðild að Evrópska efnahagssvæðinu (EES). Við þetta varð Ísland hluti af innri markaði Evrópusambandsins,
fjórfrelsinu svokallaða sem að segja má sé kjarninn í hinu evrópska samstarfi. Ísland er nú þegar virkur þáttatakandi í stórum hluta þess samstarfs sem fer fram innan Evrópusambandsins. Að skoða þetta er viðfangsefni ritgerðarinnar og skoða hver áhrif
stækkananna Evrópusambandið hefur á áframhaldandi samstarf Íslands og Evrópusambandsins.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Karen Ragnarsdóttir BA.pdf | 661.27 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |