Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/7104
Tilgangur þessa verkefnis var að leita svara við eftirfarandi spurningu: Geta nýtt og gamalt,staðið saman sem andstæður en um leið skapað sterka heild, styrkt hvort annað, hvoru tveggja sem hluti af menningararfleið? Til að leita svara við spurningunni var umhverfi álversins í Straumsvík valið sem viðfangsefni. Sett var fram tillaga sem miðar að því að tengja saman stóriðjuna og
nærumhverfi hennar. Áhersla var lögð á að sækja innblástur í menningarminjar á lóðinni, þá sérstaklega Kapellu Heilagrar Barböru. Með því var reynt að varpa ljósi á landslagshönnun
sem gæti þjónað hlutverki sem fræðandi þáttur í umhverfinu.
Í víðu samhengi var bent á þörf mannsins og samfélagsins fyrir úthugsaða umhverfishönnun og þeim tækifærum sem felast í umhverfinu. Varpað var ljósi á landslagshönnun hérlendis
sem byggir á menningararfinum, upplifunarhönnun tveggja þekktra hönnuða var kynnt og gerð var samantekt á laga- og reglugerðarramma er snýr að verndun menningarminja. Til að
nálgast viðfangsefnið var fjallað um sögu og menningarminjar í Kapelluhrauni og framkvæmt mat á sjónrænum þáttum í umhverfinu.
Með þessari heimildaskoðun, greiningar- og skissuvinnu voru settar fram hugmyndir um útlit svæðisins í kringum álverið í Straumsvík. Hugmyndir sem gætu svarað kalli um samfélagsábyrgð
fyrirtækja eins og Alcan og sýn sveitafélaga eins og Hafnarfjarðarbæjar um að „fara vel með“ og þannig stuðlað að bættum lífsgæðum þeirra sem fara um svæðið.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BS Hjördís Sigurðardóttir.pdf | 6.91 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |