Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/7790
Tilgangur þessarar rannsóknar er að meta hvort háskólar gegni ábyrgðarhlutverki gagnvart samfélagi til að mennta til sjálfbærrar þróunar. Rannsóknin tekur mið af því að áratugurinn 2005-2014 er Áratugur menntunar til sjálfbærrar þróunar af hálfu Sameinuðu þjóðanna.
Markmið rannsóknarinnar er tvíþætt; að greina og skilja þann vanda sem fylgir notkun hugtaksins sjálfbær þróun og að meta hvort háskólar gegni hlutverki fyrimyndar í samfélagi á sviði menntunar til sjálfbærrar þróunar. Rannsóknin er eigindleg viðtalsrannsókn og er afstaða sérfræðinga í fræðasamfélaginu
könnuð til ofangreindra þátta. Að auki var fræðileg orðræða greind og borin saman við viðtalsgreiningu og kenningargrunn. Viðtölin voru hálfopin og unnin samkvæmt reglum eigndlegrar aðferðarfræði. Eftirfarandi kemur fram í niðurstöðum:
Að hugtakið sjálfbær þróun sé í raun „hálfkarað“ orðfæri í íslenskri tungu. Umræðan takmarkist að verulegu leyti við umhverfisþátt hugtaksins en virðist ekki hafa verið
útfært yfir á hinar stoðirnar tvær (efnahags- og félagsstoðina) nema að litlu leyti.
Að lítil áhersla sé á menntun til sjálfbærrar þróunar innan háskóla á Íslandi.
Að háskólar gegni ótvíræðu hlutverki í samfélagi:
Sem fyrirmynd verklags sjálfbærrar þróunar
Sem rödd gagnrýni á ríkjandi gildi í samfélagi
Að miðla til upplýsingum til samfélagsins
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Sigrún-loka-prent.pdf | 1.27 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |