Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/7808
Í greininni er fjallað um rannsókn á þróunarstarfi bekkjarkennara um stærðfræðinám barna. Þróunarstarfið spratt af áhuga kennaranna á að skilja hvernig stærðfræðinám nemenda þeirra þróast og hófst í framhaldi af námskeiði sem tveir kennaranna sóttu. Markmið hennar var að greina hvernig ígrundun á eigin starfi, í samfélagi við aðra, getur leitt til þróunar kennsluhátta þar sem öllum nemendum eru skapaðar forsendur til merkingarbærs stærðfræðináms. Meginniðurstöður eru þær að það markvissa samstarf sem þróaðist í kennarahópnum leiddi til breyttra kennsluhátta og breyttra viðhorfa kennaranna til þess hvernig börn læra stærðfræði. Greining þeirra á styrkleikum nemenda auðveldaði þeim að koma til móts við þarfir ólíkra barna og velja viðfangsefni sem allir nemendur gátu unnið saman að, hver á sínum forsendum.
The focus of this case study was on developmental work initiated by classroom teachers in a primary school. The developmental process was not intentional to begin with but progressed as the teachers' interest in their students’ development of mathematical understanding grew. The teachers' cooperation started when two of them came back from a course on children’s mathematical thinking and were inspired to use their knowledge from the course in their teaching. Through constant discussions and reflections on their students’ solution strategies and reflection on their teaching, the teachers built a community of inquiry where they developed their understanding of their students’ learning and managed to create classroom cultures that promoted learning.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
018.pdf | 302.77 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |