Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/8099
Viðfangsefni þessarar ritgerðar eru einkenni þróunar húsnæðisúrræða í Reykjavík frá 1916 til 2008. Ritgerðinni er ætlað að gefa innsýn í stöðu fólks í Reykjavík sem hefur þurft að nýta sér húsnæðisúrræði á vegum borgarinnar ásamt því að varpa ljósi á vinnuaðferðir félagsráðgjafa með fólki í húsnæðiserfiðleikum. Farið er yfir lög og skyldur sveitafélaganna í húsnæðismálum og verklag Velferðasviðs Reykjavíkur skoðað í því ljósi. Ritgerð þessi er rannsóknarritgerð sem notast við ritaðar heimildir ásamt frumheimildum til að svara rannsóknarspurningunum.
Helstu niðurstöður ritgerðarinnar eru að mikil óvissa hefur fylgt þróun húsnæðisúrræða í Reykjavík þar sem þróunin hefur verið frá upphafi á nokkurs konar átakasvæði velferðakerfisins. Með auknum lagasetningum tókst að tryggja tekjulágum einstaklingum aðgang að mannsæmandi húsnæði.
Ljóst er að húsnæðisvandkvæði einstaklinga í dag stafar ekki af almennum húsnæðisskorti heldur af samfélagslegri misskiptingu húsnæðis í Reykjavík enda eiga ákveðnir þjóðfélagshópar vart ráð á húsnæði þrátt fyrir offramboð á almennum markaði.
Þörf er á að endurskoða félagslega húsnæðiskerfið með það að leiðarljósi að finna lausnir fyrir fólk í húsnæðisvanda sem ekki á rétt á sérstökum húsaleigubótum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BA-ritgerð - lokaeintak.pdf | 802.99 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |