Mikilvægi samræðunnar milli heimilisfólks og starfsfólks öldrunarheimila : starfendarannsókn íþróttafræðings á Hrafnistu í Hafnarfirði

Abstract

Ritgerðin fjallar um starfendarannsókn sem framkvæmd var áHrafnistu í Hafnarfirði. Markmið hennar fól í sér að skoða mig sjálfa semkennara með það fyrir augum að bæta mig í starfi, ná fram skilvirkariaðferðum er varðar þátttöku heimilisfólks í hreyfingu og fá nýjaheimilismenn til þess að tileinka sér þá hreyfingu sem í boði er. Við það að leita leiða til að auka þátttöku íbúa Hrafnistu í hreyfingu, koma ásamráðsfundum með öðrum fagaðilum og að lokum kanna hvað fundir meðnýfluttum heimilismönnum myndi skila sér varðandi mætingu, gafst tækifæritil að skoða og íhuga hvað betur mætti fara í kennslu minni og starfsháttum. Rannsóknin beindist að viðtölum sem ég átti við nýflutta heimilismenn,dagbókarfærslum, hugleiðingum mínum,beinum skráningum varðandi mætingu í leikfimitíma sem og samstarfi milli hinna ýmsu fagaðila sem vinna á Hrafnistu í Hafnarfirði. Í tengslum við rannsóknina rýndi ég vel í starf mitt í þeirri von að þetta sjálfsrýni gæfi nýja þekkingu sem að kæmi að gagni fyrir bæði mig, starfsfólk Hrafnistu, og síðast en ekki síst fyrir nemendur mína sem eru íbúar Hrafnistu. Niðurstöður rannsóknarinnar gefa til kynna að þátttaka fólks í hreyfingu fer að stórum hluta eftir hvatningu og eftirfylgni. Tengsl sem myndast í kjölfar góðrar samræðu á spjallfundum með heimilisfólki eru mikilvæg og vil ég meina að það er stór ástæða þess að íbúar eru tilbúnir að prófa leikfimi og í framhaldinu hafa jafnvel leikfimina sem fastan punkt í daglegri rútínu. Samskipti og gott upplýsingaflæði á milli fagaðila og starfsmanna sem vinna að því að hlúa að heimilisfólki og láta því líða sem best skiptir einnig sköpum. Niðurstöðurnar eru gott innlegg í þá þróun sem er að eiga sér stað á öldrunarheimilum þar sem sífellt er að færast í aukana að ráða íþróttakennara til starfa þar og er það skoðun mín að þeir ættu að geta farið svipaðar leiðir og ég hef farið til að bæta starf sitt.