Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/10025
Í greinargerð þessari er leitast við að svara því hvernig túlka beri 36. gr. a.-d. laga nr.
7/1936 um samningsgerð umboð og ógilda löggerninga til samræmis við skyldur íslenska
ríkisins vegna EES samningsins. Til að varpa ljósi á viðfangsefnið er í gerð grein fyrir
tilskipun 93/13/EBE um óréttmæta skilmála í neytendasamningum en 36. gr. a.-d.
samningalaga byggja á ákvæðum tilskipunarinnar. Þá er setning laga nr. 14/1995 rakin en
með þeim lögum var einkaréttarlegur hluti tilskipunarinnar leiddur í íslensk lög. Þá eru
raktir dómar Evrópudómstólsins sem túlka tilskipunina og þeir íslensku dómar sem fallið
hafa þar sem reynt hefur á ákvæði 36. gr. a.-d. Að endingu er svo dregin sú ályktun að þótt
að innleiðing tilskipunarinnar árið 1995 hafi verið í fullu samræmi við efni
tilskipunarinnar sé þess varla að sjá merki hjá íslenskum dómstólum að hún hafi verið
innleidd.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BS ritgerð_Aðalsteinn Sigurðsson.pdf | 661.31 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |