Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/10053
Í þessari rannsókn er fjallað um áhrif nýrra laga um alþjóðlega þróunarsamvinnu Íslands, sem samþykkt voru á Alþingi árið 2008, með áherslu á reynslu embættismanna, sem komu að ákvarðanatöku í málaflokknum fyrir og eftir lagabreytinguna. Þessi áhrif eru skoðuð sérstaklega með hliðsjón af umboðskenningunni og samhæfingartækjum Mintzbergs, ásamt fyrri stefnumörkun stjórnvalda um skýrari ábyrgðartengsl. Ferill málsins á Alþingi er skoðaður gaumgæfilega og þau sjónarmið, sem þar voru reifuð, sett í fræðilegt samhengi. Tekin voru viðtöl við sex einstaklinga, sem allir komu á einn eða annan hátt að ákvarðanatöku í málaflokknum fyrir og eftir lagasetninguna, og þeir spurðir um reynslu sína. Meðal helstu niðurstaðna er að samkvæmt lagabókstafnum hafa ábyrgðartengsl orðið skýrari í anda umboðskenningarinnar, og að dregið hafi úr þörfinni á beinni umsjón ráðuneytisins með stofnuninni og í staðinn hafi gagnkvæm aðlögun og stöðlun verkferla tekið við sem helstu samhæfingartæki. Hins vegar voru pólitískar málamiðlanir gerðar á þingi sem höfðu þau áhrif að stofnuð var sett var sérstök þróunarsamvinnunefnd, skipuð fulltrúum tilnefndum af þingi, sem var lítt hugsaður vettvangur og fulltrúar í nefndinni, sem áður sátu í stjórn stofnunarinnar, virðast upp til hópa eiga erfitt með að fóta sig í nýju hlutverki og finnst lýðræði hafa minnkað í kjölfar nýju laganna.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
MPA Ritgerð Hildur Edda Einarsdóttir.pdf | 676.57 kB | Lokaður | Heildartexti |