is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskóli Íslands > Hugvísindasvið > B.A. verkefni - Hugvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/10647

Titill: 
  • „Einmitt eins og hún vildi að karlmenn væru.“ Þróun karlhetjunnar í hefðbundnum ástarsögum og skvísubókum
Námsstig: 
  • Bakkalár
Leiðbeinandi: 
Útdráttur: 
  • Skvísubækur (e. chick-lit) eru ákaflega vinsæl bókmenntagrein sem á margt að sækja til hefðbundinna ástarsagna. Ekki síst hina formúlukenndu atburðarás sem og persónusköpun. Umfjöllunarefni þessarar ritgerðar er birtingarmyndir karlmennsku í slíkum bókmenntum. Skoðað verður hvort karlhetjurnar hafi breyst og ef svo er hvort tengja megi þær breytingar við jafnréttisbaráttu kynjanna og breytta stöðu kvenna í hinum vestræna heimi. Þrjár íslenskar bækur eru teknar til athugunar í þessu samhengi; Allir eru ógiftir í verinu (1974) eftir Snjólaugu Bragadóttur, Makalaus (2010) og Lýtalaus (2011) eftir Þorbjörgu Marinósdóttur (Tobba Marinós). Í tengslum við birtingarmyndir karlmennskunnar er fjallað um hugmyndir um karlmennsku og valdamun kynjanna. Að auki verður reynt að sýna fram á að valdamunur kynjanna sé mjög greinilegur í hefðbundnum ástarsögum og skvísubókum. Fræðimenn á borð við Tania Modleski og Janice Radway hafa birt kenningar þar sem endir hefðbundinna ástarsagna er túlkaður sem samþykki á feðraveldinu. Þeirri spurningu verður einnig velt upp í tengslum við skvísubækur, þ.e. hvort hið meinta samþykki á feðraveldinu sé enn til staðar.

Samþykkt: 
  • 20.1.2012
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/10647


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Lára Sigurðardóttir.pdf304.74 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna