Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/11044
Í þessari ritgerð verður fjallað um það hvernig meðalhófsregla getur haft réttaráhrif við eignarnám í skilningi 1. mgr. 72. gr. stjórnarskrárinnar. Til að undirbyggja þá umfjöllun verður í 2. kafla ritgerðarinnar fyrst vikið almennum orðum að eignarnámi og stjórnarskrárbundnum skilyrðum þess. Því næst verður í 3. kafla gerð almenn grein fyrir meðalhófsreglunni og þeim þremur meginþáttum sem reglan hefur verið greind í. Að meginviðfangsefni ritgerðarinnar verður síðan vikið í 4. kafla. Þar verður meðal annars gerð grein fyrir því hvernig meðalhófsreglunni hefur verið beitt í dómum Hæstaréttar um eignarnám og leitast við að sýna fram á hvernig þrír meginþættir meðalhófsreglunnar geta hver og einn haft réttarverkun þegar kemur að eignarnámi og mati á nauðsyn þess. Sérstaklega verður spjótum beint að því hvernig sjónarmið um meðalhóf geta haft áhrif á skyldu til samningaumleitana áður en til eignarnáms er gripið. Í 5. kafla verður svo loks greint stuttlega frá því hvernig sjónarmið um meðalhóf hafa komið við sögu í dómaframkvæmd Mannréttindadómstóls Evrópu í málum er varða friðhelgi eignarréttar og eignarnám.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
RITGERÐ.pdf | 213.37 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |