Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/11484
Ritgerð þessi er til lokaverkefnis til B.A.- prófs í félagsráðgjöf við Háskóla Íslands. Áhugi fyrir þessu efni kviknaði þegar við sátum námskeið hjá Helga Gunnlaugssyni prófessor í afbrotafræði.
Ritgerðin greinir frá kvenföngum og félagslegum úrræðum fyrir þær. Fjallað er um félagsráðgjöf í fangelsum og vinnuaðferðum sem beita má til að efla kvenfanga og bæta félagslegu stöðu þeirra svo þær komi sem betri einstaklingar út í samfélagið að afplánun lokinni.
Helstu niðurstöður ritgerðarinnar eru þær að kvenfangar í hinum vestræna heimi fá ekki þá félagslegu þjónustu sem skyldi í afplánun og þörfum þeirra illa sinnt. Kvenfangar eru yfirleitt illa félagslega staddar, margar þeirra fíkniefnaneytendur sem þurfa oft að kljást við fordóma samfélagsins. Rannsóknir hafa bent á að hópavinna með valdeflingu, samtalstækni og hugræn atferlismeðferð getur verið árangusrsríkt meðferðarúrræði fyrir kvenfanga þar sem reynt er að vinna úr áfallastreituröskun og fíkniefnamisnotkun sem virðist hrjá þær flestar.
Hér á landi hefur lítið verið skoðað hverjar félagslegar þarfir kvenfanga eru og niðurstöður okkar byggjum við á erlendum rannsóknum og skýrslum sem gerðar hafa verið um efnið víða um heim.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Sunna og Klara.pdf | 664.44 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |