Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/11590
Í þessari ritgerð er fjallað um heimilisofbeldi gagnvart börnum í tengslum við aukin mannréttindi þeirra samfara umfangsmiklum félagslegum breytingum. Í ritgerðinni er sett fram sú kenning að miklar félagslegar breytingar sem áttu sér stað á Íslandi um og uppúr aldamótum með vaxandi uppgangi sjávarútvegs og tilkomu þéttbýlis hafi rutt brautina fyrir nýjar hugmyndir um stöðu barna í samfélaginu. Með vaxandi þýðingu sjávarútvegs mynduðust bæir og þorp í byrjun 20. aldar. Þéttbýlið ýtti undir verkaskiptingu, tilkomu nýrra sjónarmiða og aukinnar réttindabaráttu fólks á mörgum sviðum. Breyttir atvinnuhættir, fjölbreyttari sjónarmið og ný viðhorf mynduðu nýjan og frjórri jarðveg fyrir breytingar á hugarfari um réttindi barna. Í ljósi þessa er reynt að sýna fram á að ofbeldi gegn börnum er ekki bara einstaklingsvandamál, heldur á það sér samfélagslegar rætur. Ég reyni að setja ofbeldi gegn börnum í félagsfræðilegt samhengi með hjálp kenninga Emils Durkheim og sýna þannig að það sé ekki bara einstaklingsbundið vandamál. Fyrst er fjallað um samfélagslegar breytingar sem eiga sér stað á Íslandi, í ljósi kenninga Emile Durkheim. Rakið er hvernig samfélagsgerð á Íslandi breytist frá því að einkennast af vélrænni einingu yfir í lífræna einingu og tilheyrandi breytingum á refsilögum landins með auknum réttindum almennings. Þá er fjallað um tegundir heimilisofbeldis, mannréttindi barna og breytingarnar sem verða á þeim. Einnig er sagt frá stöðu barna hér áður fyrr og stöðu barna í nútímasamfélagi.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Hildigunnur Einarsdóttir.pdf | 339.86 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |