Sögn fremur en skreyting : stíll Ennio Morricones og helstu einkenni : greining á kvikmyndinni " The good, the bad and the ugly

Abstract

Þegar horft er á kvikmynd hafa ýmsir þættir áhrif á upplifun áhorfandans, þeir eru óteljandi þættirnir sem verða til þess að bíómynd snertir fólk, svo að sagan og hughrifin sem áhorfandinn verður fyrir sitji eftir, sum lengur en önnur. Einn slíkur áhrifavaldur er tónlist og hljóð innan kvikmynda, og þurfa þá hljóð og mynd að spila fullkomlega saman. Slíkt getur reynst vandasamt, en eiga þó sumir auðveldara með verkið en aðrir og er tónskáldið Ennio Morricone einn þeirra sem er hvað þekktastur fyrir vönduð og afkastamikil vinnubrögð innan heims kvikmyndatónlistar. Hann hefur samið tónlist fyrir meira en fjögur hundruð kvikmyndir og er hvað þekktastur fyrir verk sín í hinum svokölluðu ,,spagettívestrum”. Í þessari ritgerð ætla ég að fjalla um Ennio Morricone hans einkenni og sérstöðu og skoða það útfrá einu af hans meistarastykkjum, tónlistinni úr kvikmyndinni „The Good, the Bad and the Ugly“.