Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/1233
Í dag hafa konur 15,7% lægri laun en karlar hjá einkafyrirtækjum en 11,7% lægra hjá
hinu opinbera. Samkvæmt lögum er bannað að mismuna fólki eftir kynhneigð, trú eða
kynferði, en þrátt fyrir lögin, er munur á launum kynjanna. Eitt af því sem gerir
fyritækjum auðveldara fyrir að brjóta lög nr. 96/2000 er launaleyndin. Vegna
samningafrelsis geta starfsmenn samið við vinnuveitenda sína um launaleynd, en þá er
þeim bannað að gefa þriðja aðila upplýsingar um laun sín. Launaleyndin gerir það að
verkum að menn eiga erfiðara að bera sig saman við samstarfsmenn og geta því ekki
tekið góðar ákvarðanir um launakröfur þar sem ekki allar upplýsingar eru á yfirborðinu.
Þar sem konur eru oft hlédrægari en karlar, biðja þær oft um lægri laun en karlar, og
launaleyndin gerir þeim erfitt fyrir að bera sig saman við karla, og því gæti gerst að konur
séu jafnvel að semja um laun sem eru undir jafnvægislaunum en karlar yfir
jafnvægislaunum.
Niðurstaðan er sú að markaðslaun brjóta lög númer 96/2000, þar sem starfsmenn
geta samið um launaleynd, en það gerir það að verkum að fyrirtæki geta í meira mæli
mismunað starfsfólki sínu. Þar sem starfsmönnum er bannað að ræða launamál sín við
þriðja aðila, þá standa ekki allir jafnfætis þegar þau ætla að semja um markaðslaun sín.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BA_17.agust_Bokasafnsdiskur_Nota.pdf | 192.84 kB | Opinn | Does the consept - heild | Skoða/Opna |