is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskólinn í Reykjavík > Samfélagssvið / School of Social Sciences > ML Lagadeild / Department of Law >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/12383

Titill: 
  • Fjárfestavernd : flokkun viðskiptavina -
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Hröð þróun og örar breytingar á fjármálamörkuðum í Evrópu sem og á Íslandi hafa gert það að verkum að löggjöf á sviði verðbréfaviðskipta þarfnast sífelldrar endurskoðunar löggjafans. Frá því fyrstu lögin um verðbréfamarkaði og skipuleg verðbréfaviðskipti voru sett af Alþingi árið 1986 hefur samtals fimm sinnum verið sett ný heildar löggjöf um verðbréfaviðskipti. Núgildandi lög um verðbréfaviðskipti nr. 108/2007 hafa notið nokkurrar endurskoðunar frá gildistöku laganna þann 1. nóvember 2007 en alls hafa verið sett sex lög til breytingar á lögunum. Það er ætlunin með þessari ritgerð að reyna að svara þeirri spurningu hvort ákvæðum II. kafla laga um verðbréfaviðskipti, er snúa að fjárfestavernd og viðskiptaháttum fjármálafyrirtækja, nái tilsettum markmiðum um vernd viðskiptavina fjármálafyrirtækja með ákvæðum kaflans um flokkun viðskiptavina. Fjármálafyrirtækjum ber, við upphaf viðskiptasambands, að flokka viðskiptavini sína í flokka viðurkenndra gagnaðila, fagfjárfesta eða almennra fjárfesta en samhliða markmiði II. kafla um fjárfestavernd hefur kaflinn það markmið að efla traust og trúverðugleika viðskiptavina á verðbréfamarkaðinum. Ákvæðum II. kafla laganna er þannig ætlað að tryggja það að fjárfestar séu upplýstir í samræmi við þekkingu sína og reynslu og fái viðeigandi upplýsingar um fjárfestingarkosti og þá þjónustu sem í boði er á hverjum tíma. Í lögum um verðbréfaviðskipti er engar reglur að finna um ógildi samninga eða skaðabætur til handa viðskiptavinum vegna annmarka á flokkun starfsmanna fjármálafyrirtækis á viðskiptavin. Verður því að leita stoða fyrir kröfum viðskiptavinar um ógildingu samninga eða skaðabætur úr hendi fjármálafyrirtækis í öðrum réttarheimildum, þ.e. ákvæðum III. kafla laga nr. 7/1936 um samningsgerð, umboð og ógilda löggerninga og sakarreglu skaðabótaréttarins sem er almenn og ólögfest meginregla í íslenskum rétti. Þá er mikil þörf á endurskoðun gildandi laga um verðbréfaviðskipti og reglugerð nr. 995/2007 um fjárfestavernd og viðskiptahætti fjármálafyrirtækja til frekari skýringar á því hvað teljist felast í ýmsum hugtökum sem notuð eru yfir þá eiginleika sem viðskiptavinur verður að vera gæddur til að hljóta flokkun í ákveðin flokk fjárfesta til að koma í veg fyrir það ósamræmi sem er nú í framkvæmd. Þá er þörf á endurskoðun til leiðréttingar á því misræmi sem er á milli MiFID-tilskipunar og Innleiðingartilskipunar Evrópusambandsins og ákvæðum laga um verðbréfaviðskipti og reglugerðar nr. 995/2007. Við endurskoðun laganna og reglugerðarinnar er mikilvægt að hafa í huga að fjárfestavernd byggist ekki eingöngu á því hvernig ákvæðum laganna er háttað, skilvirk fjárfestavernd byggist að mestu leiti á því hvernig ákvæði laganna eru í framkvæmd.

  • Útdráttur er á ensku

    Rapid development and fast changes in the financial markets in Europe and Iceland require constant revision of the Securities legislation by the legislator. Since the first law on Securities and structured securities was passed by Parliament in 1986 new legislation on Securities has since been passed five times. The current Securities Act no. 108/2007 has been revised to some extent since it’s entry into force on 1 November 2007 where Parliament has passed six laws to change the current Securities Act. It is the intention of this thesis to try to answer the question whether the provisions of Section II of the Securities Act pertaining to investor protection and business practices of financial institutions obtains the objectives of providing sufficient protection to clients of financial institutions with the Sections provisions on client classification. Financial institutions should at the beginning of a business relationship classify its clients into the categories of eligible counterparties, professional clients or retail investors. Parallel to client classification is the objective of Section II to increase the clients’ confidence and credibility in the securities market. The provisions of Section II are intended to ensure that investors are informed in accordance with their knowledge and experience and that they receive relevant information on the investment and the services available to them at any time. The Securities Act holds no provisions regarding invalidity of contracts or liabilities to the client due to deficiencies in the classification of the client by the financial institutions employees’. Therefore it is necessary to base the client’s claims for invalidation of the contracts or liability on other sources of law, i.e. Section III of Act no. 7/1936 on contracts, commissions and invalid contracts and the liability rule, which is a general rule Icelandic law though not implemented into law in itself. There is much need for revision of the Securities Act and regulation nr. 995/2007 on investor protection and business practices of financial institutions, clarification of various terms used to define the features that a client must possess in order to receive a classification to a certain class of investors is needed to eliminate the inconsistencies in practice. Furthermore a revision is needed to resolve the discrepancies that exist between the MiFID and Implementing Directives of the European Union and the Icelandic Securities Act and Regulation no. 995/2007. When reviewing the Securities Act and Regulations it is important to keep in mind that investor protection is not based solely on how the provisions of the Act are implemented, effective investor protection is based on how the provisions of the Act are in practice.

Samþykkt: 
  • 28.6.2012
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/12383


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
ML ritgerd - Vigdis Tinna Sigurvaldadottir.pdf861.44 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna