Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/13252
Reykjavík og höfuðborgarsvæðið hefur byggst upp að mestu frá miðri síðustu öld og skipulag
þess ber sterk einkenni modernisma í skipulagsgerð, þar sem landnotkun er aðgreind með skýrum hætti, einkum íbúðarsvæði frá atvinnusvæðum. Síðasta áratug hefur stefna um svokallaða blandaða byggð, það er um blandaða landnotkun íbúðarsvæða og atvinnustarfsemi orðið meira áberandi í aðalskipulagsstefnu sveitarfélaganna á höfuðborgarsvæðinu. Endurspeglar það ríkjandi
skipul
agshugmyndir í Evrópu og vestanhafs. Í aðalskipulagsstefnu er blönduð landnotkun meðal
annars talin stuðla að styttri vegalengdum milli heimila og vinnustaða og þjónustu og þannig geta
dregið úr ferðaþörf og bílanotkun en einnig skapað líflegri borgarbrag. Þá er heimil blöndun
íbúðarsvæða og atvinnustarfsemi talin geta stuðlað að bættri nýtingu svæða og húsnæðis sem er
vannýtt og hentar ekki lengur undir þá starfsemi sem þar var áður. Blandaðri byggð er hampað
sem áhrifaríkri leið til að ná markmiðum sjálfbærrar þróunar. Rannsóknin felst í að kynna
hugmyndafræðilegan bakgrunn skipulagsstefnunnar um blöndun íbúða og atvinnustarfsemi.
Hugtakið blönduð landnotkun er skilgreint og skýrt með hjálp greiningarramma þar sem
mælikvarði, vídd og samsetning er lýst. Þá er aðslskipulagsstefna í þremur sveitarfélögum á
höfuðborgarsvæðinu skoðuð og framfylgd og framgangur hennar rannsakaður með hagnýtum
úttektum á þremur deiliskipulagssvæðum þar sem blönduð landnotkun hefur verið útfærð.
Rannsóknin leiðir í ljós að skipulagsyfirvöld eru jákvæð gagnvart hugmyndum um aukna
blöndun byggðar, en framfylgdin er þrátt fyrir það fremur veik. Fjölmargar hindranir eru í
veginum þegar stefnan er útfærð. Íbúðir geta hamlað atvinnustarfsemi á eldri atvinnusvæðum.
Erfitt er að meta forsendur um eftirspurn eftir atvinnuhúsnæði í nýjum hverfum, einkum í útjaðri
byggðar. Mikið framboð er af svæðum og lóðum skipulögðum fyrir atvinnustarfsemi miðsvæðis í
Reykjavík, sem dregur úr möguleikum þess að byggja upp fjölþætta atvinnustarfsemi í
úthverfum. Samfélagsþróun svo sem mikil bílaeign og stórmarkaðsvæðing vinna gegn
uppbyggingu verslunar og þjónustu innan íbúðarhverfa. Þá bendir reynslan til þess að
byggingaraðilar séu oft mótfallnir því að byggja atvinnu- og/eða verslunarrými í nýjum
blönduðum íbúðarhverfum og skipulagsyfirvöld láta undan þrýstingi og fella burtu skilmála um
atvinnuhúsnæði í nýjum hverfum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Hlynur Torfason MS ritgerð skipulagsfræði.2012.pdf | 14.48 MB | Opinn | Skoða/Opna |