is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskólinn í Reykjavík > Samfélagssvið / School of Social Sciences > ML Lagadeild / Department of Law >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/13881

Titill: 
  • Hylming og peningaþvætti : er beggja ákvæðanna þörf?
Námsstig: 
  • Meistara
Leiðbeinandi: 
Útdráttur: 
  • Þegar ákvæði 254. gr. almennra hegningarlaga um hylmingu og ákvæði 264. gr. sömu laga um peningaþvætti eru borin saman virðist harla lítill munur á þeim. Vegna hinna miklu líkinda ákvæðanna hefur oft á tíðum komið upp vafi um hvort ákvæðið heimfæra skuli brot til. Hylmingarákvæði hefur verið að finna í almennum hegningarlögum allt frá setningu þeirra árið 1940 en peningaþvættisákvæði almennra hegningarlaga kom ekki til sögunnar fyrr en árið 1993. Peningaþvættisákvæðið frá 1993 var mjög sértækt og leiddi því ekki til skörunar við hylmingarákvæði laganna. Á þeim tæplega tuttugu árum sem peningaþvættisákvæði hefur verið að finna í almennum hegningarlögum hefur það sætt miklum breytingum sem smám saman hafa leitt til mikillar skörunar við hylmingarákvæði laganna. Þrátt fyrir hin miklu líkindi ákvæðanna er refsirammi þeirra þó ekki sá sami. Í ritgerð þessari verður leitast við að fjalla um einkenni hvors ákvæðis um sig, saga þeirra í íslenskum rétti rakin og dómaframkvæmd skoðuð. Einnig verður fjallað um hvernig tekið er á sambærilegum brotum á Norðurlöndunum allt í þeim tilgangi að komast að niðurstöðu um hvort beggja ákvæðanna sé þörf. Eftir ítarlega umfjöllun um hvort ákvæði um sig var niðurstaðan sú að hylmingarákvæði 254. gr. laganna sé sérákvæði sem beita eigi þegar við á. Gildir sú regla þrátt fyrir að sönnunarbyrði sé þyngri vegna hylmingarbrota, þar sem ásetningur er forsenda þeirra, og þrátt fyrir að refsiheimildir vegna hylmingarbrota séu vægari en vegna peningaþvættisbrota. Þar sem peningaþvættisákvæðið hefur þróast eins mikið og raun ber vitni og gildissvið þess orðið slíkt að það nær ekki aðeins yfir alla þá háttsemi sem hylmingarákvæðið tekur til, heldur einnig til annarra brota á almennum hegningarlögum og öðrum sérlögum, svo ekki sé minnst á sjálfþvættisákvæðið sem teygir gildissviðið enn lengra, er að endingu lagt til að löggjafinn endurskoði þá framkvæmd sem er viðhöfð í dag.

  • Útdráttur er á ensku

    The resemblance between article 254 and article 264 of the Icelandic criminal law leads to deliberations on wether they should stand alone or to be merged into a common article. Their resemblance is such that serious doubts occur on wether charges against criminal conduct are to be prosecuted by article 254 or 264. Article 254 of Icelandic criminal law has been in force since its establishment in 1940 but money laundering provision (later to become article 264 of Icelandic criminal law) of Icelandic criminal law dates only back to 1993. When provision against money laundering was enforced into Icelandic legislation in 1993 they were very specific to certain type of criminal conduct. With time this provision has been greatly altered to fit broader aspects of crime and has, with its evolvement, come to overlap with article 254 of Icelandic criminal laws. Despite the resemblance of definition between article 254 and 264 of the Icelandic criminal law the spectrum of sentences are not the same. In this thesis, definitions of the articles will be dissected and compared along with overviews of their appearance in Icelandic courts and their verdicts. In addition, comparison will be made with the legislation of the Nordic countries, how similar offences are being dealt with and thus wether or not it is advisable to merge articles 254 and 264 of the Icelandic criminal law. By thorough review of these articles it will be concluded that article 254 is a specific provision to be used when applicable, despite heavier burden of proof and being less punitive. The reason being, that the offences are of clear intentions whereas offences subject to article 264 need not be. With considerations of the heavy changes made to article 264 in recent years, its wide applicability to offences in criminal law and other laws, not to mention how it covers all aspects of the provision against self-moneylaundering, this stretches the applicability even further. It is thus the conclusion that the legislator needs to make changes to the Icelandic criminal law accordingly.

Samþykkt: 
  • 29.1.2013
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/13881


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
ML-SaeunnM.pdf884.68 kBLokaður til...01.11.2087HeildartextiPDF