is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskóli Íslands > Verkfræði- og náttúruvísindasvið > B.S. verkefni - Verkfræði- og náttúruvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/13895

Titill: 
  • Hörfunargarðar við Fláajökul: Landlögun, dreifing, setgerð og bygging
  • Titill er á ensku Recessional moraines at Fláajökul, Iceland: Morphology, spacing, sedimentology and internal structure
Námsstig: 
  • Bakkalár
Útdráttur: 
  • Fláajökull er skriðjökull sem gengur úr suðausturhluta Vatnajökuls niður á Mýrar í Hornafirði. Fláajökull er jafngangsjökull sem gengur fram og hörfar í takt við breytingar í loftslagi. Landlögun og dreifing hörfunargarða framan við jökulinn var kortlögð og setgerð og byggingu þeirra lýst. Markmið þessarar rannsóknar var að setja fram líkan fyrir myndun hörfunargarða til glöggvunar á þeim ferlum sem eru að verki við sporða jafngangsjökla.
    Eftir að Litlu ísöld lauk í lok 19. aldar hefur Fláajökull hörfað nær sleitulaust með nokkrum stuttum framskriðum þó. Í lok 9. áratugarins fór loftslag að hlýna og eftir 1995 hefur jökullinn hörfað stöðugt. Hörfunin frá 1995-2000 var að meðaltali 10-25 m/ári en hefur verið 50-70 m/ári síðan þá.
    Myndun hörfunargarða við Fláajökul má tengja við lítið framskrið jökulsins í lok hvers vetrar þrátt fyrir að á ársgrundvelli sé jökullinn í hörfun. Fjarlægð var mæld á milli hörfunargarða á tveimur stöðum og hún borin saman við hraða hops út frá sporðamælingum og hitafarsgögnum. Í ljós kom að bil á milli hörfunargarða er í nokkuð góðu samræmi við meðalhita sumarmánuða. Því hærri sem hitinn er, því hraðar hörfar jökulsporðurinn og bil á milli hörfunargarða verður meira.
    Athuganir á setgerð sýna að hörfunargarðar við Fláajökul samanstanda af grunnbornum jökulruðningi með einsleitum og meðalgrófum grunnmassa úr sandi og silti ásamt kassalaga og lítt núnum til lítt köntuðum bergmolum. Bygging garðanna er sömuleiðis einsleit og án allra einkenna aflögunar. Þetta bendir til þess að efnið hafi borist um þrýstimisgengi frá botni jökulsins upp á yfirborð og fallið þaðan niður af jökulsporðinum, hlaðist upp og myndað svokallaða dembigarða.

  • Útdráttur er á ensku

    Fláajökull is a southeastern, non-surging outlet of the Vatnajökull ice cap in Iceland. The morphology and distribution of recessional moraines in the glacier forefield were mapped and their sedimentary composition and internal structure descriped. The aim of this study is to propose a model for the formation of recessional moraines in order to better understand the processes operating at the margins of non-surging glaciers.
    Since the end of the 19th century, the retreat of Fláajökull has been continous, although punctuated by a few short periods of advance. At the end of the 1980´s climate got warmer and the glacier has been retreating continuously since 1995. From 1995-2000 the rate of retreat was 10-25 m/yr but since 2000 it has been 50-70 m/yr.
    The formation of recessional moraines at Fláajökull is associated with limited readvances at the end of each winter, during an overall recession of the glacier. The distance between recessional moraines was measured along two transects and correlated to existing glacier retreat records and air temperature data. This shows a positive relationship between moraine spacing and summer temperature.
    The sedimentology shows that recessional moraines at Fláajökull consist of matrix supported, sandy-silty till with blocky and sub-rounded to sub-angular clasts. The moraines are structurally homogenous and without any signs of deformation. This indicates that basal till was brought up to the ice surface along thrust planes in the ice margin and dumped down the ice front to form a dump moraine.

Samþykkt: 
  • 31.1.2013
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/13895


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Heimir_Ingimarsson_BS.pdf2.86 MBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna