Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/14104
Eftirlit með heilbrigðisþjónustu er mikilvægur hluti af starfi landlæknis, en hann hefur oft í tengslum við eftirlitshlutverk sitt krafist þess af starfsmönnum heilbrigðisstofnana að þeir
sendi persónugreinanlegar upplýsingar um sjúklinga á grundvelli 7. gr. laga nr. 41/2007 um landlækni og lýðheilsu. Þegar í ljós kom að gallaðir PIP-brjóstapúðar hefðu verið notaðir á
Íslandi krafðist landlæknir þess að lýtalæknar sendu embætti hans persónugreinanlegar upplýsingar um þær konur sem fengið höfðu ígrædda brjóstapúða á nokkurra ára tímabili.
Lýtalæknar leituðu álits Persónuverndar sem gaf út leiðbeinandi svar þess efnis að landlækni væri ekki heimilt að krefjast upplýsinganna.
Með þessu leiðbeinandi svari Persónuverndar myndaðist nokkur réttaróvissa um heimildir landlæknis til upplýsingaöflunar vegna eftirlits þegar kemur að persónugreinanlegum
upplýsingum og fjallar þessi ritgerð um hinar ýmsu hliðar þeirrar réttaróvissu. Fjallað er ítarlega um svör Persónuverndar og þau lagalegu skilyrði sem þurfa að vera fyrir hendi til að
vinnsla persónugreinanlegra upplýsinga sé heimil. Gerð er grein fyrir helstu réttarheimildum og lögskýringarsjónarmiðum sem gilda við mat á heimildum landlæknis til að krefjast slíkra
upplýsinga auk þess sem litið er til mögulegra úrlausna á þeirri réttaróvissu sem ríkir um heimildir landlæknis.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BaldurKarl-BS-HeimildirLandlæknis.pdf | 756.58 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |