Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/14332
Rannsóknir benda til að kennarar byggi kennsluna á starfskenningum sem oftast eru lítt eða ekki meðvitaðar. Því hefur verið haldið fram að ein undirstaða þess að kennarar vaxi í starfi sé sú að þeir þekki eigin starfskenningar og geti rætt þær. Í þessari grein verður fjallað um rannsókn á starfskenningum kennara sem kenna ensku og raungreinar (eðlis- og efnafræði) í íslenskum framhaldsskólum. Gert er grein fyrir hvað kennarar telja að hafi helst mótað starfskenningar sínar. Sjónum er beint að að þrem meginþáttum: mikilvægi tengslanna við nemendur, mikilvægi samræðunnar í samstarfi kennara og tilfinningatengsla þeirra við greinina. Í framhaldi af þessum niðurstöðum er fjallað um mikilvægi þess að efla grunn- og símenntun kennara.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
hafdis_ingva_1tbl1(1).pdf | 325.27 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |