Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/14345
Sakhæfi og mat á því hefur verið til umræðu á sviði refsiréttar allt frá því að þjóðfélagið fór að setja sér lög fyrr á öldum. Þegar kemur að því að meta sakhæfi og hvort sakborningur sé í raun ósakhæfur koma til skoðunar meginreglur íslensks sakamálaréttarfars um sönnun og sönnunarmat. Hér er ætlunin að fjalla um hvernig meginreglur laga um meðferð sakamála nr. 88/2008 varðandi sönnun geta komið til skoðunar þegar dómur úrskurðar um sakhæfi sakbornings skv. 15. gr. hgl., og hver áhrif þeirra eru á sönnunarmat hans.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Meginreglur um sönnun og mat á geðrænu sakhæfi.pdf | 258.01 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |