is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskóli Íslands > Félagsvísindasvið > B.A./B.Ed./B.S. verkefni - Félagsvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/14439

Titill: 
  • Túlkunarreglan. Með áherslu á ólögfestar og ranglega lögfestar tilskipanir í EES rétti
Námsstig: 
  • Bakkalár
Útdráttur: 
  • Með EES samningum er ætlað að stofna til einsleits efnahagssvæðis þar sem vöruviðskipti, þjónustustarfsemi, för vinnuafls og flutningur fjármagns eru frjáls. EES samningnum er ætlað að tryggja íbúum ríkja sem eru samningsaðilar EES samningsins sambærileg réttindi og rýmka innri markað EB til EFTA ríkjanna. Í dómi EFTAD, mál Mál E-9/97, EFTACR 1998, bls. 95 (Erlu Maríu Sveinbjörnsdóttur gegn Íslandi) telur dómstólnum ljóst að EFTA ríkin hafi ekki verið til í að gangast undir þær meginreglur sem myndast höfðu í bandalagsrétti sbr. bókun 35 en samkvæmt henni hafa EFTA ríkin ekki samþykkt meginregluna um forgangsáhrif bandalagsréttar. Í öðru lagi var einnig sérkenni EES réttar um að framselja stofnum EES löggjafarvaldi ríkjanna hafnað af EFTA ríkjunum. Til þess að reyna að ná sameiginlegu markmiði um einsleitan innri markað ríkjanna er stuðst við regluna um einsleitni (e. Principle of homogeneity) á milli ESB réttar og EES réttar á milli samningsaðila EES samningsins. Togstreita EES samningsins um túlkun einsleitnireglunnar á Evrópska efnahagssvæðinu og því að halda fullveldi samningsaðilum EES samningsins óskertu veldur því að EES samningurinn er sérstaks eðlis (e. sui generis). Þar sem samningsaðilar EES samningsins hafa ekki framselt fullveldi sitt hefur samningurinn ekki yfirþjóðlegt eðli líkt og bandalagsréttur. Verður reynt að gera grein fyrir sérstöku eðli EES samningsins miðað við aðra þjóðréttarsamninga.
    Skilvirknisregla bandalagsréttar (e. effectiveness) felur í sér að túlka eigi bandalagsrétt með það markmið að leiðarljósi að hann fái sem besta virkni. Til þess að bandalagsrétturinn hafi lagaleg áhrif verða reglur hans að gilda í ríkjum sem eru samningsaðilar EES samningsins. Til þess að tryggja slíkt markmið hefur Evrópudómstóllinn mótað ákveðnar meginreglur. Í fyrsta lagi regluna um forgangsáhrif bandalagsréttar. Í öðru lagi regluna um bein réttaráhrif. Í þriðja lagi regluna um bein lagaáhrif. Í fjórða lagi bótaábyrgð ríkja og í fimmta lagi regluna um óbein réttaráhrif, einnig þekkt sem túlkunarreglan. Samkvæmt henni eiga landsdómstólar að túlka landsrétt til samræmis við bandalagsrétt.
    Í þessari ritgerð verður leitast við að útskýra hvað felst í túlkunarreglu EB og EES réttar. Einnig verður reynt að svara spurningunni hvort að tilskipanir sem ekki hafi verið innleiddar eða verið ranglega innleiddar geti haft áhrif á túlkun landsréttar.

Samþykkt: 
  • 15.4.2013
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/14439


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Túlkunarreglan.pdf376.55 kBOpinnMeginmálPDFSkoða/Opna
Áslaug Lára Lárusdóttir forsíða.pdf71.7 kBOpinnForsíðaPDFSkoða/Opna