Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/15139
Það er kunnara en frá þurfi að segja að
kreppa hefur gengið yfir íslenskt samfélag
á þessu ári og mun halda áfram enn um
sinn. Tekjur ríkissjóðs hafa dregist saman og
samdráttur verður í útgjöldum á þessu ári og
þeim næstu. Langstærstur hluti menntastofnana
er í opinberum rekstri og þær sem teljast
vera í einkarekstri sækja stærstan hluta tekna
sinna til ríkis eða sveitarfélaga. Framtíð
menntastofnana í landinu er að mótast þessa
mánuðina og alls ekki ljóst hvernig hún kemur
til með að verða. Ég hyggst í þessum pistli fara
fáeinum orðum um möguleg áhrif samdráttar
ríkisútgjalda á starfsemi íslenskra háskóla,
kennslu og rannsóknir, og hver gætu og/eða
ættu að vera viðbrögð háskólanna við þessum
nýju þjóðfélagsaðstæðum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
1_gudmundur1.pdf | 103.05 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |