Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/16479
Markmið ritgerðarinnar er að svara eftirfarandi rannsóknarspurningu sem er tvíþætt: Hvað felst í vistfræðilegu réttlæti (e. eco-justice) og hvernig getur hin vistfræðilega umræða stuðlað að endurskoðun á hugmyndum kristinna manna um samband þeirra við náttúruna?
Í fyrsta hluta ritgerðar leitast ég við að skýra kenningar sænsku siðfræðinganna Bexells og Grenholm um þær ógnir er þeir telja að steðji að lífi mannkyns og segja að felist m.a. í umhverfisskemmdum og útbreiðslu fátæktar í þriðja heiminum. Hvað varðar umhverfisskemmdir þá gagnrýna þeir mannmiðlæga kristna guðfræði og rökstyðja þá gagnrýni með kenningum sem byggja á Immanuel Kant þar sem bæði mannhelgisreglan og réttlætisreglan eru mikilvægur grunnur. Þá hafa þeir ákveðna skoðun á fátæktinni í þriðja heiminum og styðjast þar bæði við kenninguna um nýsköpunarstefnuna og ósjálfsstæðiskenninguna. Í samhengi við lífhyggjusiðfræðina og sýnina á einstaklinginn nefni ég dæmi um líf og störf hámiðaldadýrlingins Francis frá Assisi. Í öðrum hluta ritgerðar skoða ég þær kenningar sem Ivone Gebara aðhyllist í feminískri vistfræði og þar sem eru að finna kenningar um mannskilning, guðfræðilegan guðsskilning og náttúrusýn og þar ber hæst kenning Sallie McFague um heiminn sem líkama Guðs.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Jarþrúður Árnadóttir.pdf | 292.24 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |