Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/17903
Þau okkar sem fylgjast með fréttum kannast líklega við fréttaskot um „Afríkulandið“ sem upplifir nú þurrka, uppskerubrest og landlæga hungursneyð sem afleiðingu náttúruhamfaranna. Fréttir sem þessar eru vanalega staðsettar aftarlega í fréttatímanum líklega gætu fæstir endurtekið tölu látinna tveimur mínútum eftir að fréttaskotinu er lokið. Hversu margir ætli dragi í efa línuleg orsakatengsl sem fréttastofan myndaði milli uppskerubrests og hungursneyðar? Er dæmið virkilega svona einfallt? Hugsanlega enn mikilvægari spurning: Hvað svo? Samfélög og einstaklingar sem búa við langvarandi vannæringu festast í, að því er virðist, óendanlegri hringrás samfélagslegrar lömunar. Orsakir og afleiðingar virðast spila saman í liði og dýpka ítök hvers annars ár eftir ár, kynslóð eftir kynslóð. Atbeini einstaklingsins sem situr fastur í hringiðunni minnkar og með því möguleikinn á viðsnúningi. Getur verið að mannfræði sé hvatinn sem til þarf til að uppræta óendanleika fátæktar?
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
VannæringFinal.pdf | 557.72 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |