is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskóli Íslands > Hugvísindasvið > Meistaraprófsritgerðir - Hugvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/18194

Titill: 
  • Kynjuð yfirnáttúra: Samband kyngervis og galdurs í meykóngasögum
Námsstig: 
  • Meistara
Leiðbeinandi: 
Útdráttur: 
  • Þessi ritgerð er lögð fram til meistaraprófs í íslenskum bókmenntum við Íslensku- og menningardeild Hugvísindasviðs Háskóla Íslands. Hún er hluti af verkefninu „Tekist á við yfirnáttúruna á Íslandi á miðöldum“ sem fjármagnað er með styrk frá Rannsóknasjóði Rannís. Yfir verkefninu er Ármann Jakobsson, prófessor í íslenskum bókmennum fyrri alda við Háskóla Íslands.
    Í ritgerðinni er fjallað um samband kyngervis og galdurs í sjö meykóngasögum, Dínus sögu drambláta, Gibbons sögu, Klári sögu, Nítíða sögu, Sigurðar sögu þögla, Sigurgarðs sögu frækna og Viktors sögu og Blávus, auk þess sem aðrar tengdar sögur eru hafðar til samanburðar. Í fyrsta kafla er farið yfir rannsókna- og útgáfusögu frumsaminna riddarasagna og umsagnir fyrri fræðimanna um þessa lítt sinntu bókmenntagrein og eru rannsóknarspurningar einnig kynntar. Í kafla 2.1 er fjallað um ýmis álitamál í rannsóknum á riddarasögum. Færð eru rök fyrir því að líta mætti á frumsamdar riddarasögur sem ævintýrasögur. Hugtakið ævintýri var notað yfir þessar sögur á miðöldum en sögurnar deila einnig að hluta til sama söguheimi og sagnaminnum. Fjallað er um skilin milli fornaldar- og riddarasagna út frá hugtakanotkun miðaldamanna en einnig er fjallað um skilin milli frumsaminna og þýddra riddarasagna og hugtakið riddarasaga rætt í því samhengi. Í kafla 2.2 er fjallað almennt um meykóngasögur, formgerð þeirra, þróun meykóngaminnisins og tengsl þess við germanska ævintýra- og brúðarleitarsagnahefð. Niðurstaða kaflans er sú að meykóngasögur sé ekki hægt að skýra sem innflutning minnis gegnum erlendar sögur heldur sé um að ræða blöndu af innlendum og erlendum minnum um valdamiklar konur og mennina sem vilja temja þær. Í þriðja kafla er fjallað um kenningar um kyn og kyngervi á miðöldum og um kynhlutverk í meykóngasögum. Þar kemur fram að í sögunum eru skýrt afmörkuð kynhlutverk og þótt meykóngar stígi út úr kyngervi sínu með því að taka sér vald í hendur eru þær að öðru leyti kvenlegar. Í fjórða kafla er fjallað um hugmyndir um hið yfirnáttúrulega og birtingarmyndir þess í norrænum miðaldabókmenntum. Einnig er fjallað um hið yfirnáttúrulega í riddarasögum og gefið yfirlit yfir notkun algengra töfragripa í meykóngasögum. Í fimmta kafla eru þrjár sögur, Nítíða saga, Viktors saga og Blávus og Gibbons saga greindar nánar og hlutverk galdra innan þeirra skoðað. Þar kemur fram að þrátt fyrir að teljast til meykóngasagna fjalla sögurnar á ólíkan máta um umfjöllunarefnið og endurspegla ólík hugðarefni höfunda. Að lokum eru niðurstöður settar fram í sjötta kafla.

  • Útdráttur er á ensku

    This thesis is submitted as a part of a Masters degree in Icelandic literature at the faculty of Icelandic and Comparative Cultural Studies of the School of Humanities at the University of Iceland. It is a part of the project "Medieval Icelandic Encounters with the Paranormal", which is funded by the Icelandic Research Fund (Rannís). The project is headed by Ármann Jakobsson, professor of Medieval Icelandic Literature at the University of Iceland.
    In the thesis the connection between gender and magic in seven maiden king sagas is explored. Other sagas are included for comparison. In the first chapter the research and publishing history of indigenous riddarasögur is discussed and the opinions of previous scholars of this genre presented. In chapter 2.1 some matters of opinion on the riddarasögur are discussed. Arguments are made for these sagas to be interpreted as ævintýrasögur as the term ævintýri was used for these sagas in the Middle Ages. These two genres also share in part the same saga world as well as certain motifs. The line of demarcation between fornaldarsögur and riddarasögur as well as between indigenous and translated riddarasögur is also discussed with regards to medieval terminology. In chapter 2.2 the term meykóngasaga, their structure, the evolution of the motif and its connection to Germanic fairy-tales and bridal-quest narratives is discussed. The conclusion is that the sagas cannot be explained as an import via specific foreign stories but should rather be seen as a mix of indigenous and foreign motifs presenting powerful women and the men who want to tame them. In the third chapter theories on sex and gender in the Middle Ages are discussed as well as an overview on gender roles in the sagas being given. It is clear that even though maiden kings do not completely conform to their gender roles, as they assume power, they are in other respects feminine. In chapter four the supernatural in medieval Icelandic literature, and specifically the riddarasögur, is discussed. An overview of magical objects in the maiden king sagas is also given. In chapter five three sagas, Nítíða saga, Viktors saga og Blávus and Gibbons saga, are analyzed and the role of magic in them discussed. It is clear that even though these sagas all use the motif of the maiden king they approach the subject in different ways and the sagas reflect different interests of their authors. In the sixth chapter conclusions are presented.

Samþykkt: 
  • 12.5.2014
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/18194


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
MA_ritgerð_Védís_R.pdf934.93 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna