Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/19108
Hér á landi hafa verið til staðar ýmis úrræði til handa skuldurum sem eiga við greiðsluvanda að etja. Í kjölfar efnahagshrunsins haustið 2008 þótti brýnt að bregðast við þeim vanda sem mörg heimili stóðu frammi fyrir með því að lögfesta reglur um greiðsluaðlögun einstaklinga. Slíkt úrræði hafði verið til staðar á Norðurlöndunum allt frá árinu 1984. Við lagasetninguna var sérstaklega litið til norsku laganna um greiðsluaðlögun og byggjast íslensku lögin að miklu leyti á þeim. Í ritgerðinni er fjallað almennt um greiðsluaðlögun og aðdragandann að setningu laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga. Sérstaklega er fjallað um þau skilyrði sem einstaklingar þurfa að uppfylla til þess að umsókn þeirra um greiðsluaðlögun fáist samþykkt, sbr. 2. gr. laganna. Einnig er fjallað um þær aðstæður sem geta verið til staðar og koma í veg fyrir að greiðsluaðlögun verði heimiluð, sbr. 6. gr. laganna. Ákvæði laganna eru á margan hátt matskennd og því hefur framkvæmdin mótast að mörgu leyti í meðförum dómstóla og kærunefndar greiðsluaðlögunarmála. Til þess að varpa ljósi á hvernig ákvæðum laganna hefur verið beitt í framkvæmd er notast við dóma Hæstaréttar, úrskurði kærunefndar greiðsluaðlögunarmála, norskan rétt og aðrar lögfræðilegar heimildir sem eiga við efnið.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
skemman_kristin_maria_stefansdottir_ML.pdf | 598.82 kB | Lokaður til...01.05.2024 | Heildartexti |