is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskólinn í Reykjavík > Samfélagssvið / School of Social Sciences > ML Lagadeild / Department of Law >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/19283

Titill: 
  • Dyflinnarsamstarfið og bann við brottvísunum flóttamanna til staða þar sem líf þeirra eða frelsi kann að vera í hættu
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Efni ritgerðarinnar lýtur að flóttamönnum. Fjallað verður um Dyflinnarreglugerð Evrópusambandsins, sem Ísland ber að fylgja í gegnum Schengen – samkomulagið og hefur það að markmiði að ákvarða hvaða aðildarríki beri ábyrgð á að taka hælisumsókn til efnisumfjöllunar. Jafnframt verður meginregla þjóðaréttar um non-refoulement skoðuð, en hún leggur bann við brottvísunum og endursendingum flóttamanna til ríkja þar sem líf þess eða frelsi kann að vera í hættu. Fjallað verður um non-refoulement ákvæði í þremur grundvallar mannréttindasáttmálum; Flóttamannasamningnum frá 1951, Samningi gegn Pyndingum og Mannréttindasáttmála Evrópu. Reynt verður að skoða hvort og þá hvernig reglur Dyflinnarsamstarfsins samrýmast meginreglunni um non-refoulement, sérstaklega í ljósi þess að Dyflinnarsamstarfið byggir á sjónarmiðinu um „öruggt þriðja ríki.“ Þ.e. að aðildarríki samstarfsins séu öll örugg ríki fyrir flóttamenn og því geti endursendingar á grundvelli þess farið fram með tiltölulega einföldum hætti.
    Á Íslandi spilar Dyflinnarsamstarfið stórt hlutverk, en stór hluti þeirra flóttamanna sem sækja hér um hæli falla undir samstarfið og eru því endursendir til annarra ríkja innan Evrópu. Verður því jafnframt farið yfir innlenda löggjöf um flóttmenn og hælisleitendur og leitast við að kanna hvort meginreglan um non-refoulement er nægjanlega tryggð í löggjöfinni.
    Þeir dómar sem fjallað verður um í ritgerðinni sýna að ríki getur ekki endursent aðila til annarra ríkja á grundvelli Dyflinnarsamstarfsins ef fyrirséð er að viðkomandi muni verða fyrir ofsóknum af einhverju tagi. Hins vegar hefur í því ljósi verið sett hátt viðmið, um það hvenær slíkar endursendingar eru óheimilar, sem telja verður vafasamt að samrýmist reglunni um non-refoulement. Hvað varðar Íslenskt lagaumhverfi og framkvæmd virðst sem non-refoulement reglan sé nægjanlega tryggð í lögum og eru dómsniðurstöður Hæstaréttar hvað varðar mál á grundvelli Dyflinnarsamstarfsins í samræmi við niðurstöður alþjóðlegra dómstóla sem jafnframt verður fjallað um.

  • Útdráttur er á ensku

    The subject of this thesis relates to refugees. Its main purpose is to analize whether the Dublin Regulation of the EU, which has legal status in Iceland according to the Schengen-agreement, is compatible with the principle of Non-Refoulement. Firstly it will examine the Non-Refoulement provision in three fundamental human right conventions; The Refugee Convention of 1951, The Convention against Torture and the European Convention on Human Rights. Secondly It will examine the Dublin system, the purpose of which is to determine the Member State responsible for an asylum application, and is based on the principle of the safe third country rule, i.e. that the Member States are considered safe countries where the refugee can seek protection.
    In Iceland, the Dublin Regulation plays a major role. A large number of refugees fall within the scope of the Regulation and, on its grounds, are deported to the responsible Member State. Thus it is necessary to examine the Icelandic legislation regarding this matter as well as relevant case law.
    The case law which will be discussed will show that states cannot return asylum seekers to the responsible state on the grounds of Dublin Regulation, if It can be foreseen that the asylum seeker will face persecution of any kind. On the other hand the bar has been raised high regarding evaluation as to when such return is prohibited. Regarding the Icelandic law regime and case law, the principle of non-refoulement appears to be sufficiently guaranteed in legislation, and the rulings of the Icelandic Supreme Court is in accordance with International case law.

Samþykkt: 
  • 3.7.2014
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/19283


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
ML-lokaskil.pdf705.19 kBLokaður til...16.05.2024HeildartextiPDF