Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/19432
Hegðunarvandi barna á grunnskólaaldri er algengt og vel þekkt vandamál. Skilgreining á hegðunarvanda fer eftir mörgum ólíkum þáttum og þeim aðferðum sem stuðst er við til að koma í veg fyrir vandann eða til að uppræta hann. Í þessari rannsókn var einstaklingsmiðuð stuðningsáætlun notuð til að hafa áhrif á eina óæskilega hegðun og eina æskilega hegðun. Þáttakandi í rannsókninni var níu ára strákur. Sniði margþætts grunnskeiðs var skipt eftir tvenns konar hegðun og var notað til að sjá hvort einstaklingsmiðuð stuðningsáætlun hefði áhrif á óæskilega og æskilega hegðun. Eftir að mælingum á grunnskeiði lauk var sett inn stuðningsáætlun fyrir æskilegu hegðunina. Mælingar fóru fram á íhlutunarskeiði og áfram var grunnskeið óæskilegrar hegðunar mælt til að sjá hvort íhlutun í æskilega hegðun hefði áhrif á óæskilegu hegðunina. Niðurstöður benda til þess að einstaklingsmiðuð stuðningsáætlun hafi áhrif á hegðun. Óæskileg og æskileg hegðun breyttist, en erfitt er þó að færa sönnur fyrir því að einungis íhlutunin hafi haft þar áhrif.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BSc-Hjördis Unnur Másdóttir1.pdf | 586.55 kB | Lokaður til...01.07.2134 | Heildartexti |