is Íslenska en English

Grein

Landbúnaðarháskóli Íslands > Rafræn tímarit > Búvísindi = Icelandic agricultural sciences >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/19913

Titill: 
  • Titill er á ensku Association of farming practice and the seasonal occurrence of gastrointestinal helminths in a flock of sheep in Iceland
  • Tengsl búskaparhátta og árstíðasveiflu iðraorma í ásetningsgimbrum á Austfjörðum
Útgáfa: 
  • 2011
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    Seasonal occurrence of gastrointestinal helminths was studied in ten replacement ewe lambs/young ewes in a flock of sheep in E Iceland from the round-up day 23 September 2002 until autumn of the next year, by performing faecal egg counts on 16 occasions. The lambs never received antiparasitic drugs. Five types of eggs were identified, corresponding to the four species Moniezia expansa, Trichuris ovis, Nematodirus filicollis and N. spathiger, as well as the group collectively known as “other strongyles”, which in sheep in this part of Iceland are comprised of the species Teladorsagia circumcincta, Trichostrongylus axei, T. capricola, T. vitrinus, Chabertia ovina and Oesophagostomum venulosum (Richter 2002). The seasonal occurrence of the helminths was markedly influenced by the farm managing practice characterized by a short (one to two weeks) grazing period stay of sheep on home pastures after parturition in late May and a long summer grazing period at low stocking rates on mountainous rangelands. After herding back to the lowlands in late September, sheep are grazed on home pastures until housing in late autumn with hay feeding for approximately six months. Usually, the lambs acquired the M. expansa, T. ovis, N. filicollis and N. spathiger infections after their return to home pastures in September; consequently these infections peaked during late autumn and early winter. “Other strongyle” infections confirmed in the four-month old lambs in September, upon their return from the summer rangelands, were either acquired on the farm in spring or in the sparsely grazed summer rangelands. According to Richter (2002) Teladorsagia and Trichostrongylus predominate in the group “other strongyles”. In general, worm egg counts in the present study revealed markedly lower values than reported in previous studies from Iceland. A distinct M. expansa egg excretion peak in late winter suggests that the cestode maintained its life cycle indoors on the farm.

  • Fylgst var með árstíðabreytingum iðraorma í tíu ásetningsgimbrum á sauðfjárbýli á Austurlandi frá réttardeginum 23. september 2002 fram í byrjun október næsta árs með því að telja ormaegg í saur í 16 skipti á tímabilinu. Lömbin fengu engin sníkjudýralyf. Greint var á milli fjögurra tegunda (mjólkurmaðksins Moniezia expansa, svipuormsins Trichuris ovis og flækjuormanna Nematodirus filicollis og N. spathiger). Eggjum annarra þráðorma, sem vitað er að hrjá sauðfé á austurhluta landsins (Richter 2002), (vinstrarormanna Teladorsagia circumcincta og Trichostrongylus axei, smágirnistegundanna T. capricola og T. vitrinus og ristilormanna Chabertia ovina og Oesophagostomum venulosum) var slegið saman í hópinn “aðrir strongyle ormar” því ekki er hægt að greina milli tegundanna á útliti eggja. Skýr tengsl sáust milli árstíðabreytinga ormasýkinga og búskaparhátta á bænum en þeir einkenndust á þessum árum af stuttri (eins til tveggja vikna) viðdvöl fjár í heimahögum áður en sleppt var á dreifða, langvarandi beit í sumarhögum. Ekki var smalað og réttað á bænum fyrr en 23. september. Að haustinu gekk fé í heimahögum fram að hýsingu. Fóðrun stóð í rúma sex mánuði, fram yfir burð. Flestar ásetningsgimbrarnar smituðust fljótlega af M. expansa, T. ovis, N. filicollis og N. spathiger þegar haustbeit hófst í heimahögum og náði ormasmit í þeim hámarki síðla hausts og í vetrarbyrjun. Öðru máli gegndi um “aðra strongyle orma” sem gimbrarnar voru smitaðar af þegar þær komu af fjalli. Líklegt er að þær hafi náð í stærstan hluta þessa smits á fyrstu vikum ævinnar heima á bæ þótt einhver smitun sé einnig möguleg á dreifðri afréttarbeit. Í þessum hópi eru Telodorsagia og Trichostrongylus ormar algengastir (Richter 2002). Ormaeggjatölur í rannsókninni reyndust jafnan mun lægri en sést hefur í öðrum hérlendum rannsóknum. Greinilegur eggjatoppur í sumum gemlinganna síðla vetrar er vísbending um að mjólkurmaðkurinn geti lokið lífsferlinum innanhúss.

Birtist í: 
  • Icelandic agricultural sciences 24, 43-54
ISSN: 
  • 1670-567x
Samþykkt: 
  • 14.10.2014
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/19913


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Karl Skírnisson 2011 IAS.pdf326.11 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna