Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/20541
Í þessari ritgerð fjallar höfundur um heimild dómara til að dæma sameiginlega forsjá,hvað felist í heimildinni, réttaráhrif beitingar hennar og til hvaða sjónarmiða dómari þarf að líta varðandi mat á því hvort sameiginleg forsjá sé raunhæf niðurstaða í ágreiningsmálum um forsjá.
Það sem höfundur leiddi í ljós er að sjónarmiðin sem dómarar skulu líta til eru að mestu leyti skýr og koma fram í lögum nr. 61/2012 um breytingu á barnalögum nr. 76/2003 og frumvarpi til laganna, þá sérstaklega í nefndaráliti velferðarnefndar Alþingis. Þó er það mat höfundur að rökstuðningi Hæstaréttar sé frekar ábótavant hvað varðar umfjöllun á þeim sjónarmiðum sem fram koma í lögunum, sbr. Hæstaréttardómi nr. 63/2014.
Höfundur ályktar að dómarar þurfi að rökstyðja niðurstöður sínar betur í þeim forsjámálum varðandi þau sjónarmið sem fram koma í lögunum. Ekkert er kveðið á um það í lögunum hvaða sjónarmið eigi að vega þyngra varðandi mat dómara um dæma forsjá.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
KariGudmundsson_BS_lokaverk.pdf | 579.77 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |
Athugsemd: Afritun er óheimil nema með leyfi höfundar.