Hin dulda þrá í litrófi hvunndagsins. Rýnt í Mrs. Dalloway eftir Virginiu Woolf

Abstract

Framþróun í einni listgrein hefur iðulega haft áhrif til breytinga í öðrum listgreinum. Síðla árs 1910 var opnuð málverkasýning í London sem olli miklu írafári og hneykslun. Sýnd voru verk eftir franska listmálara undir merkjum nýrrar listastefnu, póst-impressjónisma, þar sem horfið var frá raunsærri eftirlíkingu í túlkun á hversdagsleikanum hvað form og liti áhrærði og þess í stað skapað út frá innri sýn og tilfinningum málarans. Sýningarstjóri var listgagnrýnandinn og listamaðurinn Roger Fry sem gaf þessari listastefnu nafn.Markmið ritgerðarinnar er að greina skáldsöguna Mrs. Dalloway eftir enska rithöfundinn Virginiu Woolf út frá hugmyndafræði og kenningum Roger Fry um póst-impressjónismann. Rannsóknin er tvíþætt, annars vegar að kanna hvernig horfið er frá raunsærri eftirlíkingu í skáldsögunni, kanna samband formsins, myndbyggingarinnar, sem birtist í persónusköpuninni, vitundarsteyminu í nútíðinni sem kallar fram fortíðina og hvernig aðferð er notuð til þess að draga fram litrófið í verkinu. Hins vegar beinist ritgerðin að bókmenntalegri greiningu á Mrs. Dalloway út frá tilfinningunni þrá eins og hún birtist í hugflæði persónanna og fléttast eins og lífrænir þræðir í mismunandi litbrigðum sem tengja formin saman. Í ljósi þess að Mrs. Dalloway er sjálfsævisöguleg skáldsaga er fjallað um ævi höfundarins og helstu áhrifavalda út frá því sjónarmiði. Virginiu Woolf tókst í skáldsögu sinni að tengja saman tvær ólíkar listgreinar og skapa einstakt listaverk.