Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/23395
Í greininni er fjallað um það fyrirkomulag leyfa til raforkuframleiðslu, sem mælt er fyrir um í 7. gr. tilskipunar 2009/72/EB um innri markað raforku. Fyrirkomulagið á að stuðla að greiðum aðgangi að framleiðslu raforku og virkri samkeppni. Leitað er svara við því hvaða skyldur ríkin verða að uppfylla samkvæmt reglum 7. gr., einkum í ljósi krafna um jafnræði og gagnsæi í málsmeðferðinni, og jafnframt hvort reglurnar þjóni tilgangi sínum. Færð eru rök fyrir því að óljóst sé hvaða skyldur reglurnar leggi á ríkin. Þær taki ekki nægilega vel mið af því hve málsmeðferð vegna leyfa til að reisa og reka raforkuver er ólík og flókin í aðildarríkjunum og því hve raforkuver eru ólík að stærð og gerð.
The article analyses the procedural requirements that authorities must fulfil when granting authorisation for new electricity generating capacity according to Article 7 of the Electricity Directive 2009/72/EB. Pursuant to the provisions of Article 7 Member States must publish the authorisation procedure and the criteria for granting authorisations. The criteria must be objective, transparent and non-discriminatory. The article asks what these requirements entail and whether they meet the intended purpose to ensure access to generating activities and free competition. It argues that the rules are too general and do not take into account the differing and complex procedures in the Member States and the diverse nature of electricity generation plants.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
a.2014.10.2.17.pdf | 498.31 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |