Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/23754
Í ritgerð þessari er gerð grein fyrir þeim breytingum sem urðu á starfsemi smálánafyrirtækja á Íslandi þegar lög nr. 33/2013 um neytendalán tóku gildi. Fjallað er um lagaumhverfi smálánafyrirtækja fyrir og eftir gildistöku áðurnefndra laga. Litið er til ákvarðana Neytendastofu og úrskurða áfrýjunarnefndar Neytendastofu frá árunum 2014 og 2015. Álitaefni sem til skoðunar var í þeim málum snéri að flýtiþjónustu sem smálánafyrirtæki buðu upp á væri viðbótarþjónusta sem mætti undanskilja frá heildarlántökukostnaði. Þá er stuttlega fjallað um nýja starfsemi smálánafyrirtækja, sem snýr að sölu rafrænna bóka samhliða lánastarfsemi. Hvort sú þjónusta skuli teljast með til heildarlántökukostnaðar, eða megi undanskilja sem viðbótarþjónustu. Að lokum er niðurstaða efnis sem sett hefur verið fram dregin saman. Þar lætur höfundur í ljós vissar efasemdir varðandi sölu smálánafyrirtækjanna á rafrænum bókum. Byggjast þær efasemdir á því að þessi tiltekna þjónusta sé viðbótarþjónusta sem skylda er að greiða fyrir sbr. g. lið 1. mgr. 5. gr. laga nr. 33/2013 um neytendalán. Því megi ekki undanskilja slíka þjónustu frá heildarlántökukostnaði.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
SjofnHilmarsdottir_BS_lokaverk.pdf | 763.68 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |
Athugsemd: Óheimilt er að afrita verkefnið að hluta eða í heild án leyfis höfundar hverju sinni.