is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskóli Íslands > Heilbrigðisvísindasvið > B.S. verkefni - Heilbrigðisvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/2405

Titill: 
  • Áhrif þungbærrar lífsreynslu á líðan björgunarsveitarmanna á Íslandi
Námsstig: 
  • Bakkalár
Útdráttur: 
  • Tilgangur rannsóknarinnar var að athuga áhrif þungbærrar lífsreynslu á líðan
    björgunarsveitarmanna á Íslandi. Markmiðið var að kanna tíðni þungbærrar lífsreynslu, neikvæðar afleiðingar í kjölfar hennar (áfallastreitueinkenni og þunglyndi)
    og varnarviðbrögð björgunarsveitarmanna. Að fengnum öllum tilskyldum leyfum voru spurningalistar sendir á nokkrar virkustu björgunarsveitir Slysavarnafélagsins
    Landsbjargar ásamt því að vera lagðir fyrir á ráðstefnu félagsins, Björgun 2008. Alls
    tóku 277 björgunarsveitarmenn þátt. Tilgátur rannsóknarinnar voru að þeir
    björgunarsveitarmenn sem ekki búa yfir víðtækri reynslu og þjálfun í starfi eru
    líklegri til að þróa með sér einkenni áfallastreituröskunar og neikvæðar afleiðingar í kjölfarið en björgunarsveitarmenn sem hafa fengið meiri þjálfun og tekið hafa þátt í mörgum útköllum. Einnig að þeir sem nota frekar tilfinningamiðuð varnarviðbrögð og forðun eru líklegri til að greina frá áfallastreitueinkennum og þunglyndi en þeir sem ekki greina frá slíkum varnarviðbrögðum og að þeir sem nota frekar lausnarmiðuð
    varnarviðbrögð eru síður líklegri til að greina frá áfallastreitueinkennum og þunglyndi en þeir sem ekki greina frá slíkum varnarviðbrögðum. Helstu niðurstöður
    rannsóknarinnar voru að hlutfall þátttakenda sem hafði áfallastreitueinkenni yfir
    viðmið um áfallastreituröskun var 12,3%. Hlutfall þátttakenda sem hafði
    þunglyndiseinkenni yfir viðmið um þunglyndi var 8,7%. Niðurstöður leiddu jafnframt
    í ljós að hvorki reynsla af starfi í björgunarsveit né námskeiðafjöldi tengdust
    einkennum áfallastreituröskunar og þunglyndis. Þeir sem höfðu upplifað þungbæra
    lífsreynslu ótengda starfi í björgunarsveit greindu að meðaltali frá meiri áfallastreitueinkennum og þunglyndi. Niðurstöður sýndu jafnframt að
    björgunarsveitarmenn sem notuðu tilfinningamiðuð varnarviðbrögð og/eða forðun til að takast á við streituvaldandi atburði höfðu tilhneigingu til að upplifa meiri áfallastreitueinkenni og þunglyndi en þeir sem notuðu slík varnarviðbrögð í minna
    mæli. Ólíkt því sem búist var við reyndust ekki vera marktæk tengsl milli
    lausnarmiðaðra varnarviðbragða og einkenna áfallastreituröskunar annars vegar og
    þunglyndis hins vegar.

Samþykkt: 
  • 4.5.2009
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/2405


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Asdis Eir Simonardottir_fixed.pdf356.84 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna