Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/2774
Ritgerðin fæst við spurninguna um merkingu hugtakanna minni og gleymska í skáldsögu Milans Kundera Bókin um hlátur og gleymsku frá árinu 1978. Varpað verður ljósi á nálgun Kundera á hugtökunum og hvernig hann styðst fyrirbærafræðina og hugmyndina um sjálfið. Kaflarnir eru tveir og skiptist fyrsti kafli upp á fjóra hluta en annar kafli í þrjá. Fyrsti hluti fyrsta kafla fjallar um uppgötvun skáldsögunnar á visku óvissunnar, en hugtakið setur Kundera fram í ritgerðinni ,,Hinn forsmáði arfur Cerventesar“. Annar hlutinn fer í að útskýra þann skilning sem Kundera leggur í hugmynd Descartes um hið hugsandi sjálf. Í þriðja hlutanum verður nálgun fyrirbærafræðinnar tengd hugmyndum Kundera um skynjun mannsins á veruleikanum. Einnig verða hugmyndir Kundera bornar saman við hugmyndir Jean-Paul Sartre um hlutverk bókmenntanna. Í síðasta hlutanum verða hugtökin tengd við skáldskapinn.
Annar kafli leitast við að skoða hugtökin og margræða merkingu þeirra í skáldsögunni Bókin um hlátur og gleymsku. Fyrsti hlutinn skoðar aðalsöguhetjuna Tamínu og þær kringumstæður sem hugtökin gleymska og minni birtast í. Annar hlutinn fer í að skoða aðrar persónur og mismunandi merkingu sem hugtökin hafa hjá þeim. Í þriðja hlutanum er gleymskan skoðuð í pólitísku samhengi. Að endingu eru niðurstöður ritgerðarinnar teknar saman í lokaorðum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
pdf_fixed.pdf | 336.51 kB | Lokaður | Heildartexti |