Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/3073
Tjáningarfrelsi er fjölmiðlum afar mikilvægt. Jafnvel hafa þeir víðtækara frelsi til að
tjá sig heldur en hinn almenni borgari, með það að markmiði að koma fréttum og
upplýsingum til almennings. Það er mjög mikilvægt að almenningur sé upplýstur í
lýðræðissamfélagi.
Í 6. gr. Mannréttindasáttmála Evrópu er að finna rétt einstaklinga til réttlátrar
málsmeðferðar og í 70. gr. stjórnarskrá lýðveldisins Íslands er að finna sambærilega
grein. Á sama tíma fjalla 10. gr. Mannréttindasáttmálans og 73. gr. stjórnarskrárinnar
um réttinn til tjáningarfrelsis.
Mannréttindi skarast oft og svo er eins í þessu tilfelli. Meðal þess sem fjölmiðlar
miðla til almennings eru fréttir af þeim sem sakaðir eru um að fremja afbrot. Við fáum
að vita atburðarásina allt frá frumstigi málsins. Stundum er aðeins um grun um afbrot
að ræða – kæra jafnvel ekki komin fram. Slíkar umfjallanir verða oft til þess að
almenningur og fjölmiðlar hafa tekið ákvörðun um sekt eða sakleysi viðkomandi
einstaklings út frá þeim upplýsingum sem þeir hafa og sinni eigin réttarvitund.
Hvernig skarast tjáningarfrelsi fjölmiðla á við rétt einstaklinga til réttlátrar
málsmeðferðar með þessum hætti og eru önnur hvor réttindin mikilvægari?
Niðurstaðan er sú að réttindin eru jafn mikilvæg og þau fara saman. Það er
eðlilegt að mannréttindi skarist og galdurinn er að ná jafnvægi þar á milli. Meðal
annars þarf fjölmiðlafólk að vanda fréttaflutning sinn og hafa í huga allar hliðar
málsins.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
ML_Sekt_uns_sakleysi_er_sannad_fixed.pdf | 503.35 kB | Lokaður til...01.09.2141 | Sekt uns sakleysi er sannað - heild |