Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/3453
Í ritgerð þessari er leitast við að finna rætur hagvaxtar á Íslandi og byggir aðferðafræðin
á líkani Roberts Solow (1957). Líkan Roberts Solow skiptir hagvextinum í þrjár rætur,
aukningu fjárfestingar, vinnuafls og framleiðni. Framleiðnin er leifaliður og lýsir öllum
breytingum í framleiðslu, sem ekki er hægt að skýra með breytingum í fjárfestingu eða
vinnuafli.
Árlegur hagvöxtur á Íslandi var 4,08% að meðaltali á tímabilinu 1946 til 2008,
sem telst nokkuð gott í alþjóðlegum samanburði. Hagvaxtagreining fyrir Ísland leiddi í
ljós að 35% af hagvextinum má rekja til aukningar fjárfestingar, 25% til vinnuafls og
40% til framleiðni. Frá 1946 til 2008 er þróunin sú að hlutur fjárfestingar minnkar,
meðan hlutur vinnuafls og framleiðni eykst.
Fylgnigreining milli hagvaxtar á Íslandi og hagvaxtar í Bandaríkjunum og
Danmörku, veitir vísbendingar um að hagvöxtur og íslenskt efnahagslíf sé háð
efnahagssveiflum erlendis og þá sérstaklega eftir 1990. Samanburður á
hagvaxtagreiningum fyrir Ísland, Danmörku og Bandaríkin yfir tímabilið 1972 til 2007
leiddi í ljós að hlutur framleiðni er óvenju hár á Íslandi. Það hve hlutur framleiðni er
stór á Íslandi, skýrist að hluta til af því að sjávarútvegur var grunnatvinnuvegur á Íslandi
á 20. öld. Fylgnigreining milli breytinga í fiskiafla og framleiðni gefur til kynna að
hagvöxtur sé háður aflabrögðum og breytingar í aflabrögðum komi fram í leifaliðnum, framleiðni.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Thorunn_Freyja_Gustafsdottir_fixed.pdf | 1.12 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |