Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/352
Hér er greint frá rannsókn á stöðu trúarbragðakennslu í íslenskum skólum og stöðu nemenda sem eiga búddistaforeldra í leik– og grunnskóla, einnig hvaða leiðir eru valdar þegar siðferðis-, trúar- og menningarlegir árekstrar verða í skólastarfinu. Rannsóknarsnið er eigindlegt með hálfopnum viðtölum. Tekin eru tvö viðtöl við fjölskyldur þar sem annað foreldrið iðkar búddatrú og tvö viðtöl við kennara barna þeirra. Síðan er, annarsvegar, viðtal við áhugasaman kennara sem er formaður félags kennara í kristnum fræðum, siðfræðum og trúarbragðafræðum og hinsvegar viðtal við munk í búddafélaginu við Víghólastíg í Kópavogi.
Niðurstöður gefa ákveðnar vísbendingar um starfið í íslenskum leik- og grunnskólum: Samskipti heimila og skóla skipa stóran sess í sjálfsmynd nemanda sem verður ávallt að vera í öndvegi. Á heildina litið er unnið vel og markvisst með börn fjölskyldunnar sem ég talaði við. Einnig kom í ljós að samræmdu prófin og skortur á markvissum námsgögnum sem fjalla um trúarbrögð getur leitt til þess að kennarar treysta sér síður í kennslu trúarbragða.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Heildarskjal.pdf | 387.4 kB | Opinn | Heildarskjal | Skoða/Opna |