Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/3559
Hér er fjallað um samstarf við Evrópusambandið (ESB) um lyfjamál á grundvelli
samningsins um Evópska efnahagssvæðið (EES). Athugað er hvort samstarfið
skili árangri og hvort hagkvæmast sé fyrir Ísland að halda óbreyttu ástandi þ.e.
taka einungis þátt í ESB samstarfi á grundvelli EES samningsins eða hvort
samningurinn sé ef til vill ekki fullnægjandi lausn þegar til lengri tíma er litið.
Umfjöllun um lyfjamál hjá Lyfjastofnun og heilbrigðisráðuneyti er órjúfanlegur
hluti íslenskrar stjórnsýslu og er hér leitast við að bregða upp grófri heildarmynd
af samstarfi Íslands við ESB á grundvelli EFTA/EES samninga, en megin áhersla
lögð á þá þætti sem snerta lyfjamál.
Athugað er hvort kenning Peters Katzensteins um þvingunaráhrif Evrópusamruna
samræmist reynslu af Evrópusamstarfi um lyfjamál. Samkvæmt þeirri kenningu
eru smáríki þeim mun betur sett og finna minna fyrir þvingunum vegna
Evrópusamruna eftir því sem þátttaka þeirra í Evrópusamstarfi er meiri.
Þátttaka Íslands í ESB samstarfi um lyfjamál hefur leitt til betra aðgengis að
nýjum og öflugum lyfjum og aukins upplýsingaréttar almennings um lyf.
Samstarfið hefur einnig haft áhrif á íslenska stjórnsýslu, stuðlað að auknu
sjálfstæði embættismanna og sennilega dregið úr álagi á íslenska stjórnsýslu,
þegar á allt er litið. Ekki er unnt að halda því fram að Ísland hafi beinlínis fundið
fyrir þvingunum án samstarfs við ESB. Fremur má telja að Ísland og Noregur hafi
verið nokkuð afskipt og einangruð eftir að hin Norðurlöndin gengu í ESB og það
eru vissulega takmarkandi þættir. Samstarf við ESB um lyfjamál hefur opnað
ýmsa möguleika fyrir Ísland og orðið til hagsbóta. Full aðild að ESB myndi gera
það í enn ríkari mæli.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
pd_fixed.pdf | 862.72 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna | |
Skemman_yfirlysing-1-signed.pdf | 54.1 kB | Lokaður | Yfirlýsing |