Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/5169
Eftir hrun á fjármálamörkuðum í október 2008 var sett reglugerð sem kemur í veg fyrir nýfjárfestingar íslenskra aðila í verðbréfum erlendis. Við hrunið hvarf jafnframt innlendur hlutabréfamarkaður að mestu og er markaðurinn í dag einungis brot af því sem áður var. Fjármögnun fyrirtækja í gegnum skuldabréfamarkað varð líka fyrir miklum áföllum og því ekki um marga fjárfestingakosti að ræða hér á landi. Helst virðist sem fjárfestar horfi til ríkistryggðra fjárfestingakosta.
Í ritgerðinni er sett upp spálíkan sem sýnir fram á fjárfestingaþörf lífeyrissjóðanna til ársins 2020 og reynt að meta það framboð fjárfestingakosta sem í boði er hér á landi um þessar mundir.
Einnig er farið yfir sögu íslenska lífeyriskerfisins í stuttu máli og það borið saman við gegnumstreymiskerfi nágrannalanda okkar og þeirri spurningu velt upp hvort íslenska lífeyriskerfið sé að breytast í gegnumstreymiskerfi vegna takmarkaðra fjárfestingamöguleika lífeyrissjóða, m.a. vegna gjaldeyrishafta.
Fjallað er um áhrif fjármálakreppunnar á íslenska lífeyrissjóði og mögulegar afleiðingar ef gjaldeyrishöftunum verður ekki aflétt á næstu árum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Ritgerð - lokaskil.pdf | 228.18 kB | Lokaður | Heildartexti |