is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskólinn á Akureyri > Hug- og félagsvísindasvið > B.A./B.Ed. verkefni >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/5786

Titill: 
  • Mannréttindi í íslenskri utanríkisstefnu
Námsstig: 
  • Bakkalár
Útdráttur: 
  • Í maí 2007 gaf utanríkisráðuneytið út skýrsluna Mannréttindi í íslenskri utanríkisstefnu. Í inngangsorðum skýrslunnar lýsir þáverandi utanríkisráðherra yfir að mannréttindi hafi um langt skeið verið einn af hornsteinum í íslenskri utanríkisstefnu. Í ljósi þess að skýrslan er sú fyrsta sinnar gerðar frá því að Ísland gerðist aðili að Sameinuðu þjóðunum verður leitast við að svara þeirri spurningu hver aðdragandi skýrslunnar hafi verið og hvað réttlæti ofangreinda fullyrðingu ráðherra. Í þeim tilgangi verður farið yfir sögu og framkvæmd Íslands á sviði mannréttinda, bæði innanlands og á alþjóðavettvangi. Í lok verkefnisins verður fjallað um stöðu mannréttinda í utanríkisstefnu Íslands eins og hún horfir við í dag. Þá verður einnig lagt mat á hvort umrædd skýrsla geti flokkast sem heildstæð mannréttindastefna.
    Niðurstöður verkefnisins eru þær að aðgerðaleysi stjórnvalda gefur enga vísbendingu um að mannréttindi hafi verið ofarlega í hugmyndafræði stjórnvalda fyrstu fimmtíu ár lýðveldisins. Lítið var rætt um breytingar á mannréttindaákvæðum stjórnarskrárinnar og önnur mál en mannréttindi nutu forgangs í utanríkismálum Íslands. Því er ekki hægt að segja að mannréttindi hafi verið hornsteinn utanríkisstefnu Íslands.
    Á síðustu árum hafa viðbrögð og áhugi stjórnvalda breyst umtalsvert. Fjárveitingar til utanríkisráðuneytisins hafa aukist og meiri áhersla hefur verið lögð á þróunarsamvinnu, jafnréttismál og friðsamlega lausn deilumála. Aðdragandi útgáfu skýrslu utanríkisráðuneytisins um mannréttindi má rekja til framboðs Íslands til öryggisráðs og breyttra hagsmuna. Við mat á hvort umrædd skýrsla marki Íslandi heildstæða stefnu í mannréttindamálum eru niðurstaðan sú að svo sé ekki. Skýrsluna skorti framkvæmdaáætlun og því er ekki að ræða um heildstæða mannréttindastefnu.
    In April 2007, the Icelandic Ministry of Foreign Affairs published for the first time a policy paper that outlines the human rights policy of Iceland. Within this publication, the then-Foreign Minister Ms. Valgerður Sverrisdóttir, stated that human rights are and have been one of the cornerstones of Icelandic Foreign Policy. In order to assess if human rights have been one of the cornerstones of Icelandic Foreign Policy, Iceland’s international and domestic human right performance will be shortly analysed in this thesis. This thesis describes as well how the human rights policy is conducted today. In order to shed light on whether Iceland really holds out a comprehensive human rights policy or not, the aforementioned policy paper will be thoroughly analysed.
    This thesis leads to the conclusion that Iceland did not actively participate in the human rights system of the United Nations and the Council of Europe throughout the 20th Century. This can be at least partly explained by the fact that a more active participation was not a major priority for the different political parties. Since 1995 Iceland’s participation has been more active. Today Iceland puts emphasis on the promotion of gender equality, more contributions to establish development co-operation and peaceful resolution of disputes. Another finding of this thesis is that the policy paper, which outlines the human rights policy of Iceland, does not provide a comprehensive human rights policy in the sense that it lacks a plan of implementation.

Athugasemdir: 
  • Verkefnið er lokað
Samþykkt: 
  • 24.6.2010
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/5786


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Mannréttindi í íslenskri utanríkisstefnu Skemman1.pdf518.81 kBLokaður"Mannréttindi í íslenskri utanríkisstefnu"PDF